تکریم علمای دین

[ویکی فقه] تکریم به معنی حرمت نگه داشتن و ارج نهادن می باشد. حال با توجّه به عظمت مقام عالمان ربّانی، لزوم تکریم ایشان امری بدیهی و اجتناب ناپذیر است و تکریم ایشان تکریم حضرت حق (جل و علی)، انبیاء الهی و ائمه است.
در مکتب تابناک اسلام علما و دانشمندان از مقامی بس عظیم برخوردار و با اوصافی متعالی ستوده شده اند که بعد از پیامبران و امامان (علیهم السّلام) کسی را یاری بر ابری در شان و مرتبه با آنان نیست، که البته مراد دانشمندانی هستند که وجودشان سرشار از عشق به پروردگار ، خدمت به بشریت و هدایت مردم است و عمل به علم را سرلوحه کار خود قرارداده اند.
فضیلت عالم از منظر قرآن
آیات نورانی قرآن و روایات معصومین گویای صادق بر این مدعاست. خداوند در قرآن می فرماید: «یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الَّذِینَ اُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ؛
مجادله/سوره۵۸، آیه۱۱.
امام صادق (علیه السّلام) در مورد مقام عالمان دین فرمودند: «ملائکه بال های خود را برای طالب علم می گسترانند و موجودات زمین و آسمان، حتیّ ماهیان دریا برای او استغفار می کنند، فضیلت عالم بر عابد همانند ماه شب چهارده بر بقیه ستارگان است و «انّما العلماء ورثة الانبیاء؛ و به تحقیق دانشمندان وارثان انبیاء الهی هستند».
کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، ج۱، ص۳۴، حد یث ۱ باب ثواب العالم و المتعلم.
...