تکره
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
پیشنهاد کاربران
تَکْرَهُ مضارع معلوم صیغه ی هفتم از فعل یَکْرَهُ ( انتَ تَکْرَهُ ) از ریشه ی کره، هم خانواده ی کراهت و اکراه
حُجَّتِی یَا اَللَّهُ فِی جُرْأَتِی عَلَی مَسْئَلَتِکَ مَعَ إِتْیَانِی مَا تَکْرَهُ جُودُکَ وَ کَرَمُک ( فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی )
... [مشاهده متن کامل]
خدایا حجّت من در گستاخی بر درخواست از تو، با ارتکاب آنچه از آن کراهت داری جود و کرم توست.
حُجَّتِی یَا اَللَّهُ فِی جُرْأَتِی عَلَی مَسْئَلَتِکَ مَعَ إِتْیَانِی مَا تَکْرَهُ جُودُکَ وَ کَرَمُک ( فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی )
... [مشاهده متن کامل]
خدایا حجّت من در گستاخی بر درخواست از تو، با ارتکاب آنچه از آن کراهت داری جود و کرم توست.
ناپسند بدارند