تَکَرْلی، فُؤاد (بغداد ۱۹۲۷- ۲۰۰۸م)
داستان نویس عراقی. دانش آموختۀ حقوق از دانشگاه بغداد است. تا ۱۹۷۹ در بَعقوبه قاضی دادگاه بود، و در همین سال به پاریس مهاجرت کرد. در نخستین مجموعۀ داستانش، چشم های سبز (۱۹۵۲)، با درون مایه ای تازه (روسپی گری شرافت مندانه) توجه نویسندگان عرب (ازجمله سَیّاب) و فرانسوی و روسی را جلب کرد. تکرلی در داستان های کوتاهش مسائل روانی ـ اجتماعی و روابط مرد و زن را در جامعۀ سنت زدۀ خشن و پدرسالار مطرح می کند. رمان پژواکی از دوردست (بیروت ۱۹۸۰ـ۱۹۹۳) نتیجۀ یازده سال کار و یکی از بهترین رمان های عراقی است. در این رمان چشم اندازی همه جانبه از جامعۀ بورژوازی بغداد، در آخرین ماه های حکومت عبدالکریم قاسم، یعنی فضایی پر از فشار سیاسی و سنت های منسوخ، ترسیم می شود.
داستان نویس عراقی. دانش آموختۀ حقوق از دانشگاه بغداد است. تا ۱۹۷۹ در بَعقوبه قاضی دادگاه بود، و در همین سال به پاریس مهاجرت کرد. در نخستین مجموعۀ داستانش، چشم های سبز (۱۹۵۲)، با درون مایه ای تازه (روسپی گری شرافت مندانه) توجه نویسندگان عرب (ازجمله سَیّاب) و فرانسوی و روسی را جلب کرد. تکرلی در داستان های کوتاهش مسائل روانی ـ اجتماعی و روابط مرد و زن را در جامعۀ سنت زدۀ خشن و پدرسالار مطرح می کند. رمان پژواکی از دوردست (بیروت ۱۹۸۰ـ۱۹۹۳) نتیجۀ یازده سال کار و یکی از بهترین رمان های عراقی است. در این رمان چشم اندازی همه جانبه از جامعۀ بورژوازی بغداد، در آخرین ماه های حکومت عبدالکریم قاسم، یعنی فضایی پر از فشار سیاسی و سنت های منسوخ، ترسیم می شود.
wikijoo: تکرلی،_فواد_(بغداد_۱۹۲۷)