تکرفو

لغت نامه دهخدا

تکرفؤ. [ ت َ ک َ ف ُءْ ] ( ع مص ) انبوه و برهم نشسته گردیدن موی و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تکرث موی و جز آن. ( از اقرب الموارد ). رجوع به تکرث شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس