تکرع. [ ت َ ک َرْ رُ ] ( ع مص ) وضو کردن جهت نماز. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). لانه امرالماء علی اکارعه ؛ ای اطرافه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). بمعنی وضو کردن و این مأخوذ از اکارع است که بمعنی پایچه باشد، چون در وضو دست و پای شویند لهذا تکرع گفتند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).
