لغت نامه دهخدا
تکاپوی کردن. [ ت َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) آمد و شد کردن از روی تعجیل باشتاب. به این سوی و آن سوی رفتن. تلاش کردن. سعی کردن. جستجوی بسیار و شتاب آمیز کردن : سرشت مردم چنان آمد که تکاپوی کند. ( منتخب قابوسنامه ص 3 ).
ازآنسو که خورشید می شد نهان
تکاپوی می کرد با همرهان.نظامی.
تکاپوی کن گرد پرگاردهر
که تا خاکیان از تو یابند بهر.نظامی.
فرهنگ فارسی
آمد و شد کردن از روی تعجیل با شتاب باین سوی و آن سوی