تکامیشی. [ ت َ ] ( مغولی ، اِ ) مأخوذ از تازی تعاقب و نیک کوشیدن در راندن. ( ناظم الاطباء ). به لغت مغولی تکاپوی به تعجیل و سرعت بود. ( سنگلاخ چ لندن ص 157 ) : و فوجی از بهادران لشکر فیروزی اثر ایشان را تکامیشی نموده همه را از پای درآوردند... ( حبیب السیر جزء 3 از ج 3 ص 159 س 20 ).
