تک والد

تک والد شخصی است که با فرزند یا فرزندانش زندگی می کند، در حالی که همسر یا شریکی که با آن زندگی کند ندارد. از دلایل تک والدی شدن می توان به طلاق، جدایی، رها شدن، مرگ والد دیگر، زایمان توسط یک فرد مجرد یا فرزندخواندگی یک نفر اشاره کرد. خانواده تک والد خانواده ای است دارای فرزندان که سرپرستی آن به عهده یک والد تنها است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
به علت میزان مرگ و میر والدین به دلیل بیماری، جنگ، قتل، حوادث ناشی از کار و مرگ و میر مادران ، تک والدی از لحاظ تاریخی رایج بوده است. تخمین های تاریخی نشان می دهد که در روستاهای فرانسه، انگلیس یا اسپانیا در قرون ۱۷ و ۱۸ حداقل یک سوم کودکان یکی از والدین خود را در دوران کودکی از دست داده اند. در میلان در قرن نوزدهم، تقریباً نیمی از کودکان حداقل یک والد را در ۲۰ سالگی از دست دادند. در قرن نوزدهم چین، تقریباً یک سوم پسران یکی از والدین یا هر دو را در سن ۱۵ سالگی از دست داده بودند. [ ۵] چنین فرزندپروری مجردی اغلب کوتاه مدت بود، زیرا نرخ ازدواج مجدد نیز زیاد بود. [ ۶]
طلاق به طور کلی از نظر تاریخی نادر بوده ( گرچه این به فرهنگ و عصر بستگی دارد ) ، و به ویژه پس از سقوط امپراتوری روم، در اروپای قرون وسطی، به دلیل دخالت شدید دادگاه های کلیسا در زندگی خانوادگی، طلاق بسیار دشوار شد ( البته فسخ نکاه و اشکال دیگر جدایی شایع تر بود ) . [ ۷]
در میان همه خانوارهای کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در سال ۲۰۱۱، نسبت خانوارهای تک والد در محدوده ۳–۱۱٪ با متوسط ۷٫۵٪ بود. بالاترین میزان در استرالیا ( ۱۰٪ ) ، کانادا ( ۱۰٪ ) ، مکزیک ( ۱۰٪ ) ، ایالات متحده ( ۱۰٪ ) ، لیتوانی ( ۱۰٪ ) ، کاستاریکا ( ۱۱٪ ) ، لتونی ( ۱۱٪ ) و نیوزیلند بود. ( ۱۱٪ ) در حالی که کمترین میزان آن در ژاپن ( ۳٪ ) ، یونان ( ۴٪ ) ، سوئیس ( ۴٪ ) ، بلغارستان ( ۵ ) ، کرواسی ( ۵٪ ) ، آلمان ( ۵٪ ) ، ایتالیا ( ۵٪ ) و قبرس ( ۵٪ ) بوده است. این نسبت در ایرلند و انگلستان ۹ درصد بود. [ ۸]
در میان خانوارهای دارای فرزند در سال ۲۰۰۵/۰۹، نسبت خانوارهای تک والدی ۱۰٪ در ژاپن، ۱۶٪ در هلند، ۱۹٪ در سوئد، ۲۰٪ در فرانسه، ۲۲٪ در دانمارک، ۲۲٪ در آلمان، ۲۳٪ بود. در ایرلند، ۲۵٪ در کانادا، ۲۵٪ در انگلستان و ۳۰٪ در ایالات متحده. نسبت ایالات متحده از ۲۰٪ در ۱۹۸۰ به ۳۰٪ در ۲۰۰۸ افزایش یافت. [ ۹]