تک قله

دانشنامه آزاد فارسی

تَکْ قُلّه (tor)
تَکْ قُلّه
(یا: چکاد سنگی منفرد) تودۀ منفرد سنگ، غالباً گرانیتی. در بالای تپه، و براثر فرسایشِ سنگ های اطراف، برآمده باقی می ماند. هوازدگی در طول درزه های سنگ موجب ایجاد برون زدگی در توده ای از خرسنگهای گرد و مدوّر می شود. مثل تک قلۀ هِی در دارتمور انگلستان که تخته سنگهای اطراف آن به وضوح محل هوازدگی سنگ را نشان می دهند.

پیشنهاد کاربران

بپرس