تپه سر

لغت نامه دهخدا

تپه سر. [ ت َپ ْ پ َ س َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان شیرگاه بخش سواد کوه شهرستان شاهی است که در چهار هزار و پانصد گزی شمال شیرگاه و بر کنار شوسه و راه آهن واقع است کوهستانی و معتدل و مرطوب است و 190 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه گسلیان و محصول آن برنج و غلات و شغل اهالی آنجا زراعت است. آب انباری دارد که میگویند از بناهای دوره صفویه است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).
تپه سر. [ ت َپ ْ پ َ س َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان کلباد بخش بهشهر شهرستان ساری است که در بیست و پنج هزار و پانصدگزی خاور بهشهر و یکهزار و پانصدگزی جنوب شوسه بهشهربگرگان واقع است. کوهستانی و جنگلی و معتدل و مرطوب است و 180 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه سار و محصول آن برنج و غلات و مرکبات و توتون و سیگار و صیفی است و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان کرباس بافی است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).

گویش مازنی

/tappe sar/ بالا تپه – بالای بلندی - مزرعه ای در شمال بالا جاده که زمانی سکونت گاه مردم بود ۳نام کوهی در نور ۴روستایی نزدیک کوهپر نوشهر

پیشنهاد کاربران

بپرس