تپنچه

لغت نامه دهخدا

تپنچه. [ ت َ پ َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) مخفف طبانچه است که به عربی لطمه خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ). تپانچه. ( ناظم الاطباء ) :
ز گفتار هر دو پشیمان شدند
تپنچه برخسارگان برزدند.
فردوسی.
رجوع به طپنچه شود.

پیشنهاد کاربران