تپل

در زبان اوستایی، ریشه هایی مانند tupa - یا tupi - وجود دارند که به معنای �پر�، �پُر� یا �حجیم� هستند. این ریشه ها در متون اوستایی نشان دهنده ی مفهوم فربهی یا پر بودن اند و با شکل گیری واژگان فارسی معاصر ارتباط دارند.
منابع کتابی معتبر:
Darmesteter, J. The Zend - Avesta. London: Oxford University Press, 1892.
Geldner, K. Avesta: Das Gathische Avestavokabular. Stuttgart: Kohlhammer, 1967.
Hoffmann, F. Avestische Laut - und Flexionslehre. G�ttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1966.
Humbach, H. The Gathas of Zarathustra. Berlin: Walter de Gruyter, 1991.
- - -
۲. پهلوی ( فارسی میانه )
در فارسی میانه، واژه هایی مانند tupp ( a ) یا tup ( a ) l وجود دارند که به معنای �پر� یا �چاق� هستند. تغییرات واجی مانند حذف / - a/ یا افزودن / - l/ در فارسی میانه باعث شده واژه به شکل �تپل� در فارسی معاصر درآید.
منابع کتابی معتبر:
Henning, W. B. A Guide to Pahlavi Literature. London: Oxford University Press, 1954.
MacKenzie, D. N. A Concise Pahlavi Dictionary. London: Oxford University Press, 1971.
Skjaervo, P. The Spirit of Zoroastrianism. Leiden: Brill, 2000.
Schindler, K. Pahlavi Texts. Wiesbaden: Harrassowitz, 1986.
- - -
۳. سانسکریت
در زبان سانسکریت، واژه هایی مانند pīva ( पीव ) به معنای �چاق�، �فربه� یا �حجیم� وجود دارند. این واژه ها در زبان های هندواروپایی با معنای مشابه دیده می شوند و نشان دهنده ی ریشه ی مشترک با واژه ی �تپل� هستند.
منابع کتابی معتبر:
Monier - Williams, M. A Sanskrit - English Dictionary. Oxford: Clarendon Press, 1899.
Macdonell, A. A. A Vedic Grammar for Students. Oxford: Clarendon Press, 1916.
Whitney, W. D. Sanskrit Grammar. Cambridge: Harvard University Press, 1889.
Burrow, T. The Sanskrit Language. London: Faber & Faber, 1955.
- - -
جمع بندی
با توجه به بررسی های انجام شده، واژه ی �تپل� در فارسی معاصر از ریشه ای مشترک در زبان های اوستایی، پهلوی و سانسکریت نشأت گرفته است که مفاهیمی مانند �پر�، �چاق� یا �فربه� را منتقل می کند. تطابق معنایی و واجی این واژه ها، نشان دهنده ی ارتباط تاریخی و زبانی آن ها و استمرار معنایی در طول تاریخ است.
- - -