تپانیدن

لغت نامه دهخدا

تپانیدن. [ت َ دَ ] ( مص مرکب ) تپیدن کنانیدن. ( ناظم الاطباء ).

( مصدر ) فرو کردن چپاندن تپانیدن .
تپانیدن فرمودن . یا لرزیدن

(تَ دَ ) (مص م . ) نک تپاندن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید