تپانچه زنان. [ ت َ چ َ / چ ِ زَ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حال تپانچه زدن : بفریاد از ایشان برآمد خروش تپانچه زنان بر سر و روی و گوش.( بوستان ).رجوع به طپانچه زنان شود.
