تویج

لغت نامه دهخدا

تویج.[ ی َ ] ( اِ ) گیاهی است که بر درخت پیچد و به عربی عشقه خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بیاره بود که بر هر درخت که بپیچد آن را خشک کند و به تازی عشقه نامند. ( فرهنگ جهانگیری ) ( از فرهنگ رشیدی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس