توکر

لغت نامه دهخدا

توکر. [ ت َ وَک ْ ک ُ ] ( ع مص ) پرشدن. ( تاج المصادر بیهقی ). پرشدن مشک و شکم. یقال : توکر الصبی ؛ ای امتلا بطنه. || پرشدن سنگدان مرغ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). اصمعی گوید: یقال : شرب حتی توکر و حتی تضلع. ( اقرب الموارد ). رجوع به توکیر شود.

فرهنگ فارسی

پر شدن پر شدن مشک و شکم

دانشنامه عمومی

توکر (دهانه). توکر یک دهانه برخوردی در ماه است.
عکس توکر (دهانه)
wiki: توکر (دهانه)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

توکر، روستایی در دهستان ابتر بخش مرکزی شهرستان ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۴۸۵ نفر ( ۱۲۶ خانوار ) بوده است.
توکر
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/توکر_(ایرانشهر)

بپرس