آنتونی دومینیک بندتو ( به انگلیسی: Anthony Dominick Benedetto ) ( ۳ اوت ۱۹۲۶ – ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳ ) خواننده مشهور آمریکایی بود. [ ۱] وی یکی از ستاره های برجسته پاپ کلاسیک آمریکا در میانه قرن بیستم بود، و به گفته خودش «به دنبال خلق مجموعه ای از آثار به یاد ماندنی بود و نه تک ترانه های پرفروش».
تونی بنت که چندین دهه از برجسته ترین خواننده های پاپ کلاسیک آمریکایی بود و با تبحری کم نظیر معیارهای نوینی در این ژانر خلق کرد
بنت با صدای تنور خود که در ادامه زندگی به باریتون کشیده شد، ترانه سرایی پاپ سنتی را در دوره راک ادامه داد. آثاری همچون «به خاطر تو» و «قلب سرد سرد»، وی را به عنوان خواننده پاپ در اوایل دههٔ ۱۹۵۰ مطرح کرد. یک دهه بعد وی با ترانه «من قلبم را در سانفرانسیسکو جا گذاشتم» و دیگر ترانه ها، به عنوان یکی از پیشتازان پاپ کلاسیک شناخته شد. در دههٔ ۱۹۷۰، مانند بسیاری از دیگر خوانندگان هم دوره خود، به موسیقی جاز روی آورد. اما در دهه ۱۹۸۰ او با اجرای فوق العاده خود در ام تی وی که منجر به یک آلبوم طلایی و گرمی سال در ۱۹۹۴ شد، به سوی موسیقی تجاری بازگشت.
وی با نام اصلی آنتونی دومینیک بندتو در ۳ اوت ۱۹۲۶ در محله کوئینز نیویورک سیتی متولد شد او نه فقط در میان علاقمندانش بلکه در میان هنرمندان دیگر نیز محبوبیت فراوانی داشت. تعدادی از برجسته ترین ستاره های موسیقی پاپ آمریکا در شش دهه اخیر، از فرانک سیناترا گرفته تا لیدی گاگا، از ستایشگران او بوده و هستند. تونی بنت در اجرای ترانه ها، سبک منحصر به فردی داشت که الهام بخش موسیقی خلق شده توسط آهنگسازان و ترانه سرایان بزرگ هم عصر خود از جمله جورج گرشوین، کول پورتر و اروینگ برلین بود. برخلاف دوست و استادش فرانک سیناترا، او موسیقی را در وجود خود محبوس نمی کرد بلکه آن را با صدایش ترجمه می کرد. زندگی شخصی و رفتارش نیز با فرانک سیناترا که بسیار پرماجرا و جنجالی بود کاملاً فرق داشت. تونی بنت در مصاحبه ای گفته بود خواننده ای با صدای «تنور» است که می کوشد با صدای باریتون بخواند. به همین خاطر در اجرای دل نوازانه ترانه های عاشقانه استاد بود و در عین حال به خوبی می توانست ترانه های با ضرب آهنگ بالا را اجرا کند.
او در مصاحبه ای در سال ۲۰۰۶ گفت:
«من از سرگرم کردن مخاطبان و کمک به آن ها برای فراموش کردن مشکلات لذت می برم. فکر می کنم که مردم از هنرنمایی صادقانه با کمی شوخ طبعی واقعاً لذت می برند. دوست دارم که مردم از اجراهای من لذت ببرند. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتونی بنت که چندین دهه از برجسته ترین خواننده های پاپ کلاسیک آمریکایی بود و با تبحری کم نظیر معیارهای نوینی در این ژانر خلق کرد
بنت با صدای تنور خود که در ادامه زندگی به باریتون کشیده شد، ترانه سرایی پاپ سنتی را در دوره راک ادامه داد. آثاری همچون «به خاطر تو» و «قلب سرد سرد»، وی را به عنوان خواننده پاپ در اوایل دههٔ ۱۹۵۰ مطرح کرد. یک دهه بعد وی با ترانه «من قلبم را در سانفرانسیسکو جا گذاشتم» و دیگر ترانه ها، به عنوان یکی از پیشتازان پاپ کلاسیک شناخته شد. در دههٔ ۱۹۷۰، مانند بسیاری از دیگر خوانندگان هم دوره خود، به موسیقی جاز روی آورد. اما در دهه ۱۹۸۰ او با اجرای فوق العاده خود در ام تی وی که منجر به یک آلبوم طلایی و گرمی سال در ۱۹۹۴ شد، به سوی موسیقی تجاری بازگشت.
وی با نام اصلی آنتونی دومینیک بندتو در ۳ اوت ۱۹۲۶ در محله کوئینز نیویورک سیتی متولد شد او نه فقط در میان علاقمندانش بلکه در میان هنرمندان دیگر نیز محبوبیت فراوانی داشت. تعدادی از برجسته ترین ستاره های موسیقی پاپ آمریکا در شش دهه اخیر، از فرانک سیناترا گرفته تا لیدی گاگا، از ستایشگران او بوده و هستند. تونی بنت در اجرای ترانه ها، سبک منحصر به فردی داشت که الهام بخش موسیقی خلق شده توسط آهنگسازان و ترانه سرایان بزرگ هم عصر خود از جمله جورج گرشوین، کول پورتر و اروینگ برلین بود. برخلاف دوست و استادش فرانک سیناترا، او موسیقی را در وجود خود محبوس نمی کرد بلکه آن را با صدایش ترجمه می کرد. زندگی شخصی و رفتارش نیز با فرانک سیناترا که بسیار پرماجرا و جنجالی بود کاملاً فرق داشت. تونی بنت در مصاحبه ای گفته بود خواننده ای با صدای «تنور» است که می کوشد با صدای باریتون بخواند. به همین خاطر در اجرای دل نوازانه ترانه های عاشقانه استاد بود و در عین حال به خوبی می توانست ترانه های با ضرب آهنگ بالا را اجرا کند.
او در مصاحبه ای در سال ۲۰۰۶ گفت:
«من از سرگرم کردن مخاطبان و کمک به آن ها برای فراموش کردن مشکلات لذت می برم. فکر می کنم که مردم از هنرنمایی صادقانه با کمی شوخ طبعی واقعاً لذت می برند. دوست دارم که مردم از اجراهای من لذت ببرند. »
wiki: تونی بنت