تونکات علی یا پاساک بومی با نام علمی اوریکوما لانگیفولیا یک گیاه گلدار از تیرهٔ عرعریان است که در کشورهای اندونزی، مالزی و با پوشش کمتر در کشورهای تایلند، ویتنام و لائوس می روید. این گیاه درخچه ای باریک و با اندازهٔ متوسط است که ارتفاع آن تا ۱۰ متر می رسد و اغلب بدون شاخه است. ریشهٔ آن در طب سنتی حوزهٔ جنوب شرق آسیا مورد استفاده داشته است و امروزه کاربرد عمومی آن به عنوان مکمل و همچنین به عنوان مادهٔ افزودنی در مواد غذایی و نوشیدنی ها است.
... [مشاهده متن کامل]
اوریکوما لانگیفولیا با نام های عمومی گوناگون شناخته می شود؛ ازجمله پناوار پاهیت، پناوار بیاس، بدارا مراح، بدارا پوتیح، لمپدو پاهیت، پایونگ علی، تونکات باگیندا، مونتاح بومی، پتالا بومی ( همه به زبان مالایی ) ؛ جینسینگ مالزیایی؛ بیدارا لائوت ( به زبان اندونزیایی ) ؛ بابی کوروس ( به زبان جاوه ای ) ؛ کای با بین ( به زبان ویتنامی ) ؛ ثو نان ( به زبان لائو ) ؛ لاندون، هائه پان چان، پیاک، پلا لائی پوئنک، تونگ ساو ( همه به زبان تایلندی ) ؛ لانگ جک ( در آمریکا ) ؛ لانجیر سیام ( در بحرین ) . بیشتر این نام های عمومی به کاربرد دارویی این گیاه یا تلخ بودن شدید آن اشاره دارد. به طور مثال پناوار پاهیت به معنای اکسیر تلخ است که متون علمی قدیمی تنها استناد به همین نام به عنوان نام عمومی گیاه در زبان مالایی دارند؛ ازجمله مقاله ای که در سال ۱۹۵۳ در مجله اکولوژی منتشر شده است.
همچنان که در بالا گفته شد، یوریکوما لانگیفولیا در منطقهٔ جنوب شرق آسیا با نام های معمول تونکات علی و پاساک بومی شناخته می شود، اما باید توجه داشت که این نام ها برای اشاره به یک گونه گیاه دیگر به نام پولیالتیا بولاتا که از نظر فیزیولوژیکی شبیه آن است، نیز به کار می روند. پوست و ریشهٔ یوریکوما لانگیفولیا در مقایسه با پولیالتیا بولاتا سفید یا زردتر است که به این خاطر، اولی با نام های تونکات علی پوتیح، پاساک بومی پوتیح، تونکات علی کونینگ و پاساک بومی کونینگ و دومی با نام های تونکات علی هیتام یا پاساک بومی هیتام خوانده می شود ( در زبان مالایی یا اندونزیایی، پوتیح به معنای سفید، کونینگ به معنای زرد و هیتام به معنای سیاه است ) . در اندونزی یک واریته به رنگ قرمز نیز با نام تونکات علی مراح یا پاساک بومی مراح وجود دارد ( مراح به معنای قرمز است ) که مورد مطالعهٔ محققان قرار گرفته است ولی گونه های آن طبقه بندی نشده اند.
... [مشاهده متن کامل]
اوریکوما لانگیفولیا با نام های عمومی گوناگون شناخته می شود؛ ازجمله پناوار پاهیت، پناوار بیاس، بدارا مراح، بدارا پوتیح، لمپدو پاهیت، پایونگ علی، تونکات باگیندا، مونتاح بومی، پتالا بومی ( همه به زبان مالایی ) ؛ جینسینگ مالزیایی؛ بیدارا لائوت ( به زبان اندونزیایی ) ؛ بابی کوروس ( به زبان جاوه ای ) ؛ کای با بین ( به زبان ویتنامی ) ؛ ثو نان ( به زبان لائو ) ؛ لاندون، هائه پان چان، پیاک، پلا لائی پوئنک، تونگ ساو ( همه به زبان تایلندی ) ؛ لانگ جک ( در آمریکا ) ؛ لانجیر سیام ( در بحرین ) . بیشتر این نام های عمومی به کاربرد دارویی این گیاه یا تلخ بودن شدید آن اشاره دارد. به طور مثال پناوار پاهیت به معنای اکسیر تلخ است که متون علمی قدیمی تنها استناد به همین نام به عنوان نام عمومی گیاه در زبان مالایی دارند؛ ازجمله مقاله ای که در سال ۱۹۵۳ در مجله اکولوژی منتشر شده است.
همچنان که در بالا گفته شد، یوریکوما لانگیفولیا در منطقهٔ جنوب شرق آسیا با نام های معمول تونکات علی و پاساک بومی شناخته می شود، اما باید توجه داشت که این نام ها برای اشاره به یک گونه گیاه دیگر به نام پولیالتیا بولاتا که از نظر فیزیولوژیکی شبیه آن است، نیز به کار می روند. پوست و ریشهٔ یوریکوما لانگیفولیا در مقایسه با پولیالتیا بولاتا سفید یا زردتر است که به این خاطر، اولی با نام های تونکات علی پوتیح، پاساک بومی پوتیح، تونکات علی کونینگ و پاساک بومی کونینگ و دومی با نام های تونکات علی هیتام یا پاساک بومی هیتام خوانده می شود ( در زبان مالایی یا اندونزیایی، پوتیح به معنای سفید، کونینگ به معنای زرد و هیتام به معنای سیاه است ) . در اندونزی یک واریته به رنگ قرمز نیز با نام تونکات علی مراح یا پاساک بومی مراح وجود دارد ( مراح به معنای قرمز است ) که مورد مطالعهٔ محققان قرار گرفته است ولی گونه های آن طبقه بندی نشده اند.
