تونل کندوان تونلی در جاده چالوس ( جاده ۵۹ ) واقع در دهستان کلارستاق است که شهرستان کرج را به شهرستان چالوس و شهرستان کلاردشت وصل می کند. این تونل در ارتفاعات ۲۷۰۰ متری کندوان و در فاصله ۹۰ کیلومتری جنوب چالوس، به طول۱۸۸۳٫۸ متر و ۵/۵ متر عرض و ۶ متر ارتفاع حفر شده است.
... [مشاهده متن کامل]
== پیشینه ==اریتو کوسیتو ساخت تونل کندوان در اردیبهشت سال ۱۳۱۴ شمسی آغاز شد و پس از گذشت سه سال در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۱۷ ( هفدهم مه ۱۹۳۸ ) به بهره برداری رسید. این تونل در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۱۷ از سوی رضا شاه ، و در دوران وزارت مجید آهی وزیر راه وقت گشایش یافت. پیش از ساخت این تونل، راه میان کرج و چالوس پنج ماه از سال غیرقابل تردد بود. کار ساخت این تونل با ادوات و ابزار آن سالها، تنها سه سال به درازا کشید. مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر در گزارشی می نویسد ابوالحسن عمیدی نوری گفته است «گویا دو شرکت دانمارکی یا سوئدی بودند که قرارداد ساختمان آن را داشتند» . هزینه ساخت تونل در زمان افتتاح آن ۲۴۸۵۳۴۰۰ریال اعلام شد .
ساخت تونل کندوان با امکانات و تجهیزات محدود آن زمان و سردی هوا و کم بودن زمان کاری در آن ناحیه سردسیر کار سخت و دشواری بوده است. مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر در گزارش خود پیرامون ساخت این جاده آورده است:"با همه اینها واقعاً انجام این کار با امکانات آن زمان و سردی هوا و کم بودن زمان کاری این ناحیه سردسیر کاری بس بزرگ به دست کارگران ایرانی انجام شده است آن هم در زمان محدود سه سال؛ حال شما این را مقایسه کنید با حدود یک دهه زمان جهت دو بانده کردن همین تونل کنده شده در سالهای اخیر آن هم با امکانات دوره حاضر. با این همه جاده ای که برای رفت و آمد، هشتاد سال پیش طراحی و ساخته شده هنوز در سن پیری خود جوابگوی میلیون ها خودرو در سال است و میلیاردها ساعت زمان مردم در ترافیک این جاده به هدر می رود و تا کی اتوبان شمال به سرانجامی برسد!"
ابوالقاسم مظفری وانانی معروف به خرس کش که از طایفه ای نیرومند که در محدود شهرستان شهرکرد استان چهارمحال و بختیاری ساکن می باشند. رئیس انجمن تونل ایران در مصاحبه با اقتصاد آنلاین در خصوص چگونگی ساخت تونل کندوان می گوید: «در تاریخ بیستم اردیبهشت ۱۳۱۴ اولین دینامیت، برای حفر قسمت ابتدایی تونل به کار گرفته شد و پس از آن کارگران با کلنگ و تیشه عملیات حفاری را ادامه دادند. گفته می شود که کارگران برای کندن کوه که با تجهیزات محدود آن زمان بسیار دشوار بوده با یک سکه پنج ریالی، که در آن زمان ارزشمند بود، تشویق می شدند و حتی گفته می شود که به ازای هر کلنگ پول پرداخت می شده است. سنگ، سیمان و ابزار آلات به مدت سه سال به وسیله کامیون و چهارپایان تا محل کار آورده می شد. »
... [مشاهده متن کامل]
== پیشینه ==اریتو کوسیتو ساخت تونل کندوان در اردیبهشت سال ۱۳۱۴ شمسی آغاز شد و پس از گذشت سه سال در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۱۷ ( هفدهم مه ۱۹۳۸ ) به بهره برداری رسید. این تونل در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۱۷ از سوی رضا شاه ، و در دوران وزارت مجید آهی وزیر راه وقت گشایش یافت. پیش از ساخت این تونل، راه میان کرج و چالوس پنج ماه از سال غیرقابل تردد بود. کار ساخت این تونل با ادوات و ابزار آن سالها، تنها سه سال به درازا کشید. مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر در گزارشی می نویسد ابوالحسن عمیدی نوری گفته است «گویا دو شرکت دانمارکی یا سوئدی بودند که قرارداد ساختمان آن را داشتند» . هزینه ساخت تونل در زمان افتتاح آن ۲۴۸۵۳۴۰۰ریال اعلام شد .
ساخت تونل کندوان با امکانات و تجهیزات محدود آن زمان و سردی هوا و کم بودن زمان کاری در آن ناحیه سردسیر کار سخت و دشواری بوده است. مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر در گزارش خود پیرامون ساخت این جاده آورده است:"با همه اینها واقعاً انجام این کار با امکانات آن زمان و سردی هوا و کم بودن زمان کاری این ناحیه سردسیر کاری بس بزرگ به دست کارگران ایرانی انجام شده است آن هم در زمان محدود سه سال؛ حال شما این را مقایسه کنید با حدود یک دهه زمان جهت دو بانده کردن همین تونل کنده شده در سالهای اخیر آن هم با امکانات دوره حاضر. با این همه جاده ای که برای رفت و آمد، هشتاد سال پیش طراحی و ساخته شده هنوز در سن پیری خود جوابگوی میلیون ها خودرو در سال است و میلیاردها ساعت زمان مردم در ترافیک این جاده به هدر می رود و تا کی اتوبان شمال به سرانجامی برسد!"
ابوالقاسم مظفری وانانی معروف به خرس کش که از طایفه ای نیرومند که در محدود شهرستان شهرکرد استان چهارمحال و بختیاری ساکن می باشند. رئیس انجمن تونل ایران در مصاحبه با اقتصاد آنلاین در خصوص چگونگی ساخت تونل کندوان می گوید: «در تاریخ بیستم اردیبهشت ۱۳۱۴ اولین دینامیت، برای حفر قسمت ابتدایی تونل به کار گرفته شد و پس از آن کارگران با کلنگ و تیشه عملیات حفاری را ادامه دادند. گفته می شود که کارگران برای کندن کوه که با تجهیزات محدود آن زمان بسیار دشوار بوده با یک سکه پنج ریالی، که در آن زمان ارزشمند بود، تشویق می شدند و حتی گفته می شود که به ازای هر کلنگ پول پرداخت می شده است. سنگ، سیمان و ابزار آلات به مدت سه سال به وسیله کامیون و چهارپایان تا محل کار آورده می شد. »
