توماس وج وود

توماس وج وود ( به انگلیسی: Thomas Wedgwood ) ( زادروز ۱۴ می ۱۷۷۱ – درگذشته ۱۰ جولای ۱۸۰۵ ) فرزند سفالگر انگلیسی جوزایا وج وود، که آزمایش هایی را در زمینهٔ عکاسی با همکاری هامفری دیوی انجام داده بود.
حدود سال های ۱۸۰۰ توماس وج وود، موفق به ایجاد عکس های خورشیدی با قرار دادن مستقیم اشیاء کدری همچون برگ ها بر روی چرمی اندود شده با نیترات نقره یا کلرید نقره شد. [ ۱] پس از نور خوردن زیر آفتاب قسمت های غیرپوشیده چرم به تدریج تیره گشتند، بنابراین بعد از برداشتن شیء شکل سیفیدی از آن اشیاء باقی ماند. متأسفانه وج وود نمی توانست محدوده های سفید را که همچنان به نور حساس بودند حفظ نماید، مگر با شستشوی تصویر با صابون یا صیقل دادن چرم پس از خشک شدن. حتی آن هم به تدریج تیره و محو می گردید. وج وود، به عنوان مسئول یک شرکت سفالگری، اغلب مواقع برای تهیه طرح کلی خانه های اشرافی جهت هماهنگی با طراحی سرویس های غذاخوری نیازمند کمرا ابسکیوراها بود. توماس سعی کرد با استفاده از کمرا ابسکیورا حاوی کاغذ اندود شده با نیترات نقره به تصاویر دست یابد، اما مواد مصرفی ضعیف تر از آن بود که ثبت انجام پذیرد. او تجربیات ناموفق خود را رها کرد، هیچوقت متوجه نشد که تا آستانه اختراع عکاسی پیشرفته. نتایج وج وود به سال ۱۸۰۲، دو سال قبل از مرگش، به وسیله دوست دانشمندش سر هامفری دیوی چاپ گشت.
وج وود در سال ۱۷۹۹ استفاده از مواد حساس به نور را بررسی کرد. او با این روش تصاویر حاصل از دوربین پین هول را تثبیت کرد. از این تصاویر در کارگاه سفالگری پدرش برای تزیین ظروف استفاده می شد. وج وود همچنین موفق شد روش فتوگرام را ابداع کند. فتوگرام روشی برای تولید کپی های عکاسی از برگ ها و اجسام دیگر بدون استفاده از دوربین بود. یافته های وج وود در سال ۱۸۰۲ منتشر شد ولی تا سی سال بعد که تالبوت روندی تثبیت کننده یافت از این فرایند استفاده نمی شد.