توماس نلسون جونیور ( . Thomas Nelson Jr ) ( زادهٔ ۲۶ دسامبر ۱۷۳۸ – درگذشتهٔ ۴ ژانویه ۱۷۸۹ ) ، سرباز و سیاستمدار آمریکایی اهل یورک تاون ویرجینیا بود و از بنیان گذاران ایالات متحده محسوب می شود. او علاوه بر خدمت در مجلس شورای ویرجینیا برای چندین دوره، دو بار نماینده ویرجینیا در کنگره قاره ای بود. در سال ۱۷۸۱، قانون گذاران ویرجینیا او را به عنوان فرماندار ایالت انتخاب کردند.
... [مشاهده متن کامل]
او به عنوان عضوی از هیئت نمایندگان ویرجینیا اعلامیه استقلال را امضاء کرد و در طول محاصره یورک تاون همگام با شبه نظامیان جنگید.
نلسون نوه توماس «اسکاچ تام» نلسون، مهاجری اهل کامبرلند انگلستان و یکی از مهاجران اولیه به یورک تاون بود. نلسون پسر در سال ۱۷۳۸ در یورک تاون به دنیا آمد؛ مادرش الیزابت کارتر بورول ( دختر رابرت «شاه» کارتر و بیوه ناتانیل بورول ) و پدرش ویلیام نلسون بود که یکی از رهبران مستعمره نشین بود و مدت کوتاهی به عنوان فرماندار خدمت کرد.
نلسون همچون بسیاری از ویرجینیایی های طبقه زارعین، برای تحصیلات راهی انگلستان شد. او قبل از ورود به کالج مسیح دانشگاه کمبریج در سال ۱۷۵۸، به مدرسه نیوکامز رفت. او در سال ۱۷۶۰ فارغ التحصیل شد و یک سال بعد به ویرجینیا بازگشت. نلسون یکی از اجداد توماس نلسون پیج و ویلیام نلسون پیج بود.
نلسون پس از بازگشت به ویرجینیا، در بهره برداری از چندین مزرعه پدرش به او کمک کرد. این مزارع به نیروی کار برده های آفریقایی - آمریکایی متکی بود. پس از ازدواج با بیوه جوان، لوسی گریمز بورول، او املاکی را که از ازدواج نخست لوسی برای پسرانش باقی مانده بود را هم مدیریت کرد. باغستان کارتر که به پسرش ناتانیل بورول رسیده بود، نیز جزو این املاک بود.
در طول جنگ انقلابی آمریکا، نلسون ۵۴۰۰ جریب زمین و تعداد نامشخصی برده را در شهرستان پرنس ویلیام از لوئیس بورول که از نظر مالی در تنگنا قرار داشت ( و در سال ۱۷۷۹ درگذشت ) خریداری کرد.
در سال ۱۷۶۱ رأی دهندگان شهرستان یورک، نلسون را که مردی جوان بود به عنوان نماینده در مجلس برگزس ویرجینیا انتخاب کردند؛ او در این سمت پاره وقت جانشین رابرت کارتر نیکلاس شد. او شش دورهٔ نخست خود را در کنار نماینده کهنه سرباز، دادلی دیگز سپری کرد.
از آنجا که ویرجینیایی ها از حکومت مستعمره ای ناراضی شدند، دیگز و نلسون در طول پنج کنوانسیون ویرجینیا قبل از ایالت شدن، به نمایندگی از شهرستان یورک انتخاب شدند: اولین کنوانسیون ویرجینیا ( که در سال ۱۷۷۴ در ویلیامزبورگ تشکیل شد ) ، دومین کنوانسیون ویرجینیا ( که در مارس ۱۷۷۵ در کلیسای یوهان مقدس در ریچموند برگزار شد ) ، سومین کنوانسیون ویرجینیا ( که در تابستان ۱۷۷۵ در ریچموند تشکیل شد ) ، چهارمین کنوانسیون ویرجینیا ( که در زمستان ۱۷۷۵–۱۷۷۶ در ریچموند و ویلیامزبورگ تشکیل شد که نلسون نتوانست در آن جلسه شرکت کند ) و پنجمین کنوانسیون ویرجینیا که در تابستان ۱۷۷۶ در ویلیامزبورگ تشکیل شد ( نلسون این کنوانسیون را در ماه مه ترک کرد تا در کنگره قاره ای شرکت کند ) .
... [مشاهده متن کامل]
او به عنوان عضوی از هیئت نمایندگان ویرجینیا اعلامیه استقلال را امضاء کرد و در طول محاصره یورک تاون همگام با شبه نظامیان جنگید.
نلسون نوه توماس «اسکاچ تام» نلسون، مهاجری اهل کامبرلند انگلستان و یکی از مهاجران اولیه به یورک تاون بود. نلسون پسر در سال ۱۷۳۸ در یورک تاون به دنیا آمد؛ مادرش الیزابت کارتر بورول ( دختر رابرت «شاه» کارتر و بیوه ناتانیل بورول ) و پدرش ویلیام نلسون بود که یکی از رهبران مستعمره نشین بود و مدت کوتاهی به عنوان فرماندار خدمت کرد.
نلسون همچون بسیاری از ویرجینیایی های طبقه زارعین، برای تحصیلات راهی انگلستان شد. او قبل از ورود به کالج مسیح دانشگاه کمبریج در سال ۱۷۵۸، به مدرسه نیوکامز رفت. او در سال ۱۷۶۰ فارغ التحصیل شد و یک سال بعد به ویرجینیا بازگشت. نلسون یکی از اجداد توماس نلسون پیج و ویلیام نلسون پیج بود.
نلسون پس از بازگشت به ویرجینیا، در بهره برداری از چندین مزرعه پدرش به او کمک کرد. این مزارع به نیروی کار برده های آفریقایی - آمریکایی متکی بود. پس از ازدواج با بیوه جوان، لوسی گریمز بورول، او املاکی را که از ازدواج نخست لوسی برای پسرانش باقی مانده بود را هم مدیریت کرد. باغستان کارتر که به پسرش ناتانیل بورول رسیده بود، نیز جزو این املاک بود.
در طول جنگ انقلابی آمریکا، نلسون ۵۴۰۰ جریب زمین و تعداد نامشخصی برده را در شهرستان پرنس ویلیام از لوئیس بورول که از نظر مالی در تنگنا قرار داشت ( و در سال ۱۷۷۹ درگذشت ) خریداری کرد.
در سال ۱۷۶۱ رأی دهندگان شهرستان یورک، نلسون را که مردی جوان بود به عنوان نماینده در مجلس برگزس ویرجینیا انتخاب کردند؛ او در این سمت پاره وقت جانشین رابرت کارتر نیکلاس شد. او شش دورهٔ نخست خود را در کنار نماینده کهنه سرباز، دادلی دیگز سپری کرد.
از آنجا که ویرجینیایی ها از حکومت مستعمره ای ناراضی شدند، دیگز و نلسون در طول پنج کنوانسیون ویرجینیا قبل از ایالت شدن، به نمایندگی از شهرستان یورک انتخاب شدند: اولین کنوانسیون ویرجینیا ( که در سال ۱۷۷۴ در ویلیامزبورگ تشکیل شد ) ، دومین کنوانسیون ویرجینیا ( که در مارس ۱۷۷۵ در کلیسای یوهان مقدس در ریچموند برگزار شد ) ، سومین کنوانسیون ویرجینیا ( که در تابستان ۱۷۷۵ در ریچموند تشکیل شد ) ، چهارمین کنوانسیون ویرجینیا ( که در زمستان ۱۷۷۵–۱۷۷۶ در ریچموند و ویلیامزبورگ تشکیل شد که نلسون نتوانست در آن جلسه شرکت کند ) و پنجمین کنوانسیون ویرجینیا که در تابستان ۱۷۷۶ در ویلیامزبورگ تشکیل شد ( نلسون این کنوانسیون را در ماه مه ترک کرد تا در کنگره قاره ای شرکت کند ) .
