توماس مک کین ( Thomas McKean ) ( ۱۹ مارس ۱۷۳۴، ۲۴ ژوئن ۱۸۱۷ ) ، وکیل، سیاستمدار و از پدران بنیان گذار ایالات متحده آمریکا بود. وی در زمان انقلاب آمریکا در جایگاه نماینده ایالت دلاوِر در کنگره قاره ای حضور یافت و اساسنامه انجمن قاره ای، اعلامیه استقلال آمریکا و اصول کنفدراسیون به امضاء وی رسید. مک کین مدتی در مقام رئیس کنگره خدمت کرد. او همچنین در مقاطع زمانی مختلف به عضویت فدرالیست و دموکرات - جمهوری خواه درآمد. توماس مک کین به عنوان فرماندار ایالت دلاوِر، رئیس دادگستری پنسیلوانیا و فرماندار این ایالت نیز مشغول به کار بوده است. در واقع او به سبب در اختیار داشتن طیف وسیعی از مناصب دولتی بسیار شناخته شده است.
... [مشاهده متن کامل]
توماس مک کین در سال ۱۷۳۴ به واسطه پدر و مادرش، ویلیام مک کین و لِتی تیا فینی تابعیت پنسیلوانیا را به دست آورد. پدرش در نیولاندن میخانه دار بود؛ والدینش هردو از پروتستان های ایرلندی تبار بودند که در دوران کودکی از شهر کوچک بالی مانی واقع در ناحیه انتریم ایرلند به ایالت پنسیلوانیا آمده بودند.
نخستین همسرش مری بوردِن بود. آنها در سال ۱۷۶۳ با یکدیگر ازدواج کردند و در خیابان ۲۲ نیوکاسل واقع در ایالت دلاور سکونت گزیدند. آنها شش فرزند داشتند؛ جوزف، رابرت، الیزابت، لتی تیا، مری و مری. مری بوردن مک کین در سال ۱۷۷۳ از دنیا رفت و در کلیسای اسقفی امانوئل شهر نیوکاسل به خاک سپرده شد. لتی تیا مک کین با جورج بوکان ازدواج کرد، او مادر دریاسالار فرانکلین بوکانان بود.
سارا آرمیتاژ همسر دوم توماس مک کین بود. این دو در سال ۱۷۷۴ ازدواج کردند، در شمال شرق خیابان سوم و خیابان پاین در شهر فیلادلفیای پنسیلوانیا زندگی می کردند و صاحب چهار فرزند به نام های سارا، توماس، سوفیا و ماریا نیز شدند. این خانواده در کلیسای پرزبیتری نیوکاسل و همچنین نخستین کلیسای پرزبیتری فیلادلفیا عضویت داشتند. سارا، دختر مک کین با یک دیپلمات اسپانیایی به نام کارلوس مارتینز دی ایروخو، اولین مارکی کاسا ایروخو وصلت کرد؛ پسر آنها مارتینز دی ایروخو مک کین بعدها نخست وزیر اسپانیا شد.
با اینکه مک کین بیشتر در فیلادلفیا اقامت داشت ولی همچنان یکی از رهبران پرنفوذ استقلال آمریکا در دلاورِ به شمار می رفت. در کنار رید و سزار رودنی، او نیز یکی از نمایندگان دلاورِ در نخستین کنگره قاره ای در سال ۱۷۷۴ و دومین دوره این کنگره در سال های ۱۷۷۵ و ۱۷۷۶ بود.
... [مشاهده متن کامل]
توماس مک کین در سال ۱۷۳۴ به واسطه پدر و مادرش، ویلیام مک کین و لِتی تیا فینی تابعیت پنسیلوانیا را به دست آورد. پدرش در نیولاندن میخانه دار بود؛ والدینش هردو از پروتستان های ایرلندی تبار بودند که در دوران کودکی از شهر کوچک بالی مانی واقع در ناحیه انتریم ایرلند به ایالت پنسیلوانیا آمده بودند.
نخستین همسرش مری بوردِن بود. آنها در سال ۱۷۶۳ با یکدیگر ازدواج کردند و در خیابان ۲۲ نیوکاسل واقع در ایالت دلاور سکونت گزیدند. آنها شش فرزند داشتند؛ جوزف، رابرت، الیزابت، لتی تیا، مری و مری. مری بوردن مک کین در سال ۱۷۷۳ از دنیا رفت و در کلیسای اسقفی امانوئل شهر نیوکاسل به خاک سپرده شد. لتی تیا مک کین با جورج بوکان ازدواج کرد، او مادر دریاسالار فرانکلین بوکانان بود.
سارا آرمیتاژ همسر دوم توماس مک کین بود. این دو در سال ۱۷۷۴ ازدواج کردند، در شمال شرق خیابان سوم و خیابان پاین در شهر فیلادلفیای پنسیلوانیا زندگی می کردند و صاحب چهار فرزند به نام های سارا، توماس، سوفیا و ماریا نیز شدند. این خانواده در کلیسای پرزبیتری نیوکاسل و همچنین نخستین کلیسای پرزبیتری فیلادلفیا عضویت داشتند. سارا، دختر مک کین با یک دیپلمات اسپانیایی به نام کارلوس مارتینز دی ایروخو، اولین مارکی کاسا ایروخو وصلت کرد؛ پسر آنها مارتینز دی ایروخو مک کین بعدها نخست وزیر اسپانیا شد.
با اینکه مک کین بیشتر در فیلادلفیا اقامت داشت ولی همچنان یکی از رهبران پرنفوذ استقلال آمریکا در دلاورِ به شمار می رفت. در کنار رید و سزار رودنی، او نیز یکی از نمایندگان دلاورِ در نخستین کنگره قاره ای در سال ۱۷۷۴ و دومین دوره این کنگره در سال های ۱۷۷۵ و ۱۷۷۶ بود.
