توماس بارتولین ( ۲۰ اکتبر ۱۶۱۶ – ۴ دسامبر ۱۶۸۰ ) پزشک، ریاضیدان و متکلم دانمارکی بود. وی بیشتر به خاطر کارهایش در کشف سیستم لنفاوی در انسان و پیشرفت های وی در تئوری بیهوشی برودتی شناخته شده است، اولین کسی که آن را به صورت علمی توصیف می کند. توماس بارتولین از خانواده ای متولد شده است که به دلیل دانشمندان پیشگام خود مشهور شده است، دوازده نفر از آنها استاد داشنگاه کپهانگ بودند. سه نسل از خانواده بارتولین در سده های ۱۷ و ۱۸ میلادی در علوم و علوم آناتومیک سهم بسزایی داشتند:
پدر توماس بارتولین، کاسپار بارتولین بزرگان ( ۱۶۱۵–۱۵۸۵ ) ، برادرش راسموس بارتولین جوان ( ۱۶۵۹ – ۱۶۹۰ ) استاد تاریخ در دانشگاه کپهانگ شد و بعداً به عنوان پادشاه دبیر و ربیر سلطنتی به بایگانی سلطنتی منصوب شد.
توماس بارتولین دوم از شش پسر کاسپار بارتولین بزرگان، پزشک متولد شده در مالمو، اسکانیا و همسرش آن فین بود. بارتولین بزرگان نخستین اثر آناتومیک جمع آوری شده را در سال ۱۶۱۱ منتشر کرد. این اثر بعداً توسط توماس بارتولین تقویت شد، مصور و تجدید نظر شد و به مرجع استاندارد آناتومی تبدیل شد. پسر به ویژه در مورد تئوری هاروی در مورد گردش خون و سیستم لنفاوی اضافه کرد. بارتولین در سال ۱۶۴۴ از گیاه شناس ایتالیایی «پیتر کستولی» در «مسینا» بازدید کرد. در سال ۱۶۶۴ بارتولین «هاگستگارد» را خریداری کرد که در سال ۱۶۷۰ از جمله کتابخانه وی به آتش کشیده شد و با از دست دادن بسیاری از نسخه ها همراه بود. پادشاه کریستین پنجم دانمارک بارتولین را به عنوان پزشک خود با حقوق قابل توجهی منصوب کرد و مزرعه را از پرداخت مالیات به عنوان پاداش خسارت آزاد کرد. در سال ۱۶۸۰ سلامت بارتولین ناکام ماند، مزرعه فروخته شد و او دوباره به کپهانگ رفت، جایی که در گذشت. وی در وور فروه کرک ( کلیسای بانوی ما ) به خاک سپرده شد. «بارتولینزگید» خیابانی در کپهانگ، برای این خانواده نامگذاری شده است. در نزدیکی انستیتوی بارتولین ( مؤسسه بارتولین ) قرار دارد.
در دسامبر ۱۶۵۲، بارتولین اولین توضیحات کامل در مورد سیستم لنفاوی انسان را منتشر کرد. ژان پیکت پیش از این در سال ۱۶۵۱ به سیستم لنفاوی در حیوانات اشاره کرده بود و کشف پیککت از مجرای سینه و ورود آن به رگها، وی را به عنوان اولین کسی معرفی کرد که مسیر صحیح مایعات لنفاوی به خون را توصیف می کند. اندکی پس از انتشار یافته های پکیت و بارتولین، کشف مشابهی از سیستم لنفاوی انسان توسط اولوف رودبک در سال ۱۶۵۳ منتشر شد، اگرچه رودبک یافته های خود را در آوریل - مه ۱۶۵۲ قبل از بارتولین در دادگاه ملکه کریستینا سوئد ارائه کرده بود، اما تألیف در نوشتن در مورد آن تا سال ۱۶۵۳ ( بعد از بارتولین ) . در نتیجه، یک اختلاف عمده در اولویت قرار گرفت. نیلز استنسن یا استنو مشهورترین شاگرد او شدند. انتشار توماسDe nivis usu medico Observeses variae شامل اولین ذکر شده در مورد بیهوشی برودتی، تکنیکی است که اختراع آن توماس بارتولین به مارکو ائورلیو سورینو ایتالیایی ناپل اعتبار می دهد. به گفته بارتولین سورینو اولین کسی بودکه استفاده از مخلوط های انجماد برف و یخ را ارایه می داد ( ۱۶۴۶ ) و توماس بارتولین در ابتدا در بازدید از ناپل از این تکنیک از او مطلع شد. سندرم بارتولین - پاتائو، که برای اولین بار توسط توماس بارتولین توضیح داده شد، یک سندرم مادرزادی از ناهنجاری های متعدد است که توسط تریزومی ۱۳. ایجاد می شود. کاسپار بارتولین بزرگان، پدر توماس بارتولین. برادرش راسموس بارتولین؛ و پسرش کاسپار بارتولین جوان ( که برای اولین بار "غدد بارتولین را توصیف کرده بود ) ، همگی از طریق کشف آنها در ساختارها و پدیده های مهم آناتومیکی به تمرین طب مدرن کمک کردند. بارتولین بزرگان دوره ریاست خود را به عنوان استاد دانشگاه کپنهاگ در سال ۱۶۱۳ آغاز کرد و طی ۱۲۵ سال دیگر، دستاوردهای علمی بارتولینز ضمن خدمت در دانشکده پزشکی دانشگاه کپنهاگ، تحسین بین المللی را به دست آورد و به شهرت این مؤسسه کمک کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپدر توماس بارتولین، کاسپار بارتولین بزرگان ( ۱۶۱۵–۱۵۸۵ ) ، برادرش راسموس بارتولین جوان ( ۱۶۵۹ – ۱۶۹۰ ) استاد تاریخ در دانشگاه کپهانگ شد و بعداً به عنوان پادشاه دبیر و ربیر سلطنتی به بایگانی سلطنتی منصوب شد.
توماس بارتولین دوم از شش پسر کاسپار بارتولین بزرگان، پزشک متولد شده در مالمو، اسکانیا و همسرش آن فین بود. بارتولین بزرگان نخستین اثر آناتومیک جمع آوری شده را در سال ۱۶۱۱ منتشر کرد. این اثر بعداً توسط توماس بارتولین تقویت شد، مصور و تجدید نظر شد و به مرجع استاندارد آناتومی تبدیل شد. پسر به ویژه در مورد تئوری هاروی در مورد گردش خون و سیستم لنفاوی اضافه کرد. بارتولین در سال ۱۶۴۴ از گیاه شناس ایتالیایی «پیتر کستولی» در «مسینا» بازدید کرد. در سال ۱۶۶۴ بارتولین «هاگستگارد» را خریداری کرد که در سال ۱۶۷۰ از جمله کتابخانه وی به آتش کشیده شد و با از دست دادن بسیاری از نسخه ها همراه بود. پادشاه کریستین پنجم دانمارک بارتولین را به عنوان پزشک خود با حقوق قابل توجهی منصوب کرد و مزرعه را از پرداخت مالیات به عنوان پاداش خسارت آزاد کرد. در سال ۱۶۸۰ سلامت بارتولین ناکام ماند، مزرعه فروخته شد و او دوباره به کپهانگ رفت، جایی که در گذشت. وی در وور فروه کرک ( کلیسای بانوی ما ) به خاک سپرده شد. «بارتولینزگید» خیابانی در کپهانگ، برای این خانواده نامگذاری شده است. در نزدیکی انستیتوی بارتولین ( مؤسسه بارتولین ) قرار دارد.
در دسامبر ۱۶۵۲، بارتولین اولین توضیحات کامل در مورد سیستم لنفاوی انسان را منتشر کرد. ژان پیکت پیش از این در سال ۱۶۵۱ به سیستم لنفاوی در حیوانات اشاره کرده بود و کشف پیککت از مجرای سینه و ورود آن به رگها، وی را به عنوان اولین کسی معرفی کرد که مسیر صحیح مایعات لنفاوی به خون را توصیف می کند. اندکی پس از انتشار یافته های پکیت و بارتولین، کشف مشابهی از سیستم لنفاوی انسان توسط اولوف رودبک در سال ۱۶۵۳ منتشر شد، اگرچه رودبک یافته های خود را در آوریل - مه ۱۶۵۲ قبل از بارتولین در دادگاه ملکه کریستینا سوئد ارائه کرده بود، اما تألیف در نوشتن در مورد آن تا سال ۱۶۵۳ ( بعد از بارتولین ) . در نتیجه، یک اختلاف عمده در اولویت قرار گرفت. نیلز استنسن یا استنو مشهورترین شاگرد او شدند. انتشار توماسDe nivis usu medico Observeses variae شامل اولین ذکر شده در مورد بیهوشی برودتی، تکنیکی است که اختراع آن توماس بارتولین به مارکو ائورلیو سورینو ایتالیایی ناپل اعتبار می دهد. به گفته بارتولین سورینو اولین کسی بودکه استفاده از مخلوط های انجماد برف و یخ را ارایه می داد ( ۱۶۴۶ ) و توماس بارتولین در ابتدا در بازدید از ناپل از این تکنیک از او مطلع شد. سندرم بارتولین - پاتائو، که برای اولین بار توسط توماس بارتولین توضیح داده شد، یک سندرم مادرزادی از ناهنجاری های متعدد است که توسط تریزومی ۱۳. ایجاد می شود. کاسپار بارتولین بزرگان، پدر توماس بارتولین. برادرش راسموس بارتولین؛ و پسرش کاسپار بارتولین جوان ( که برای اولین بار "غدد بارتولین را توصیف کرده بود ) ، همگی از طریق کشف آنها در ساختارها و پدیده های مهم آناتومیکی به تمرین طب مدرن کمک کردند. بارتولین بزرگان دوره ریاست خود را به عنوان استاد دانشگاه کپنهاگ در سال ۱۶۱۳ آغاز کرد و طی ۱۲۵ سال دیگر، دستاوردهای علمی بارتولینز ضمن خدمت در دانشکده پزشکی دانشگاه کپنهاگ، تحسین بین المللی را به دست آورد و به شهرت این مؤسسه کمک کرد.
wiki: توماس بارتولین