توماس استیتز

توماس آرتور استیتز ( به انگلیسی: Thomas Arthur Steitz ) ( متولد ۲۳ اوت ۱۹۴۰ ) استاد زیست فیزیک مولکولی و زیست شیمی، مؤسسه پزشکی هاورد هیوز، دانشگاه ییل، نیوهیون، کانتیکت، ایالات متحده آمریکا است. در سال ۲۰۰۹ «برای مطالعه بر روی ساختار و عملکرد رناتن»[ ۱] به طور مشترک به همراه عادا یونات و ونکاترامان راماکریشنان موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شد. [ ۲] و در سال ۲۰۰۷ برنده جایزه بین المللی گایردنر شد. [ ۳]
استیتز در میلواکی، ویسکانسین زاده شد[ ۴] و مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه لورنس گرفت. او در سال ۱۹۶۶ دکترای زیست شیمی و زیست شناسی مولکولی از دانشگاه هاروارد را دریافت کرد. وی هم اکنون در برنفرد، کنتیکت زندگی می کند. [ ۵]