تولید پراکنده، تولید نامتمرکز، انرژی نامتمرکز یا انرژی پراکنده که در زبان انگلیسی به اختصار ( DG ) نامیده می شود که مخفف ( Distributed Generation ) است به تولید برق از منابع کوچک انرژی گفته می شود.
تولید پراکنده به مواردی گفته می شود که برق در همان محل مصرف یا در نزدیکی محل مصرف تولید می شود. تولید پراکنده نیروگاه های مقیاس کوچکی هستند که ظرفیت حداکثری تولید آنها ۲۵ مگاوات می باشد. تولید پراکنده به آن دلیل به وجود آمد که در برخی از نقاط افت جریان و ولتاژ مشاهده می شد. این طرح جهت پرکردن این نقایص مطرح شد.
تولید پراکنده به دو دسته تولید همزمان برق و حرارت و نیز برق، سرما و حرارت ( CCHP ) که مخفف Combined Cooling Heat and Power تقسیم می شود. منظور از تولید همزمان، تولید برق در کنار صور دیگر انرژی و استفاده از همه موارد به طور همزمان است.
مولد تولید همزمان مولدی است که اتلاف حرارت آن مستقیماً مورد استفاده قرار گرفته یا برای تولید آب گرم، بخار یا کاربردهای دیگر بازیافت می شود.
از مزایای مهم تولید همزمان این است که بازده الکتریکی مؤثر آن بیش از ۱٫۵ برابر بازده نیروگاه های حرارتی است. [ ۱]
در حال حاضر، کشورهای صنعتی بیشتر برق خود را در تأسیسات بزرگ متمرکز مثل سوخت فسیلی ( زغال سنگ، گاز ) ، هسته ای یا برق آبی تولید می کنند. این نیروگاه ها هزینه ها را به خوبی کاهش می دهند، اما برق را معمولاً به مسافت های دور منتقل می کنند و محیط زیست را تحت تأثیر قرار می دهند.
تولید پراکنده روش دیگر است. این روش حجم تلفات انرژی در برق منتقل شده را کم می کند زیرا برق بسیار نزدیک جایی که در آن مصرف می شود، یا حتی در همان ساختمان، تولید می شود. این کار اندازه و تعداد خطوط قدرتی که باید ساخته شوند را کم می کند.
تولید پراکنده اگرچه مفهومی نوین در ادبیات اقتصادی صنعت برق است ولی ماهیت واقعی آن چندان جدید نیست. در روزهای نخستین تولید برق، تولید پراکنده یک اصل فراگیر بود، به این گونه که اولین نیروگاه های برق تنها مشترکان نزدیک و همسایه خود را تغذیه می کردند. با توجه به این که شبکه های جریان مستقیم اولین شبکه های برق بودند به منظور ایجاد تعادل بین تولید و مصرف از منابع ذخیره موجود در محل مانند باتری ها استفاده می شد. بعدها و بر اثر پیشرفت فناوری ( مانند به وجود آمدن شبکه های جریان متناوب ) این امکان پیدا شد که برق در مسافت های طولانی انتقال پیدا کند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتولید پراکنده به مواردی گفته می شود که برق در همان محل مصرف یا در نزدیکی محل مصرف تولید می شود. تولید پراکنده نیروگاه های مقیاس کوچکی هستند که ظرفیت حداکثری تولید آنها ۲۵ مگاوات می باشد. تولید پراکنده به آن دلیل به وجود آمد که در برخی از نقاط افت جریان و ولتاژ مشاهده می شد. این طرح جهت پرکردن این نقایص مطرح شد.
تولید پراکنده به دو دسته تولید همزمان برق و حرارت و نیز برق، سرما و حرارت ( CCHP ) که مخفف Combined Cooling Heat and Power تقسیم می شود. منظور از تولید همزمان، تولید برق در کنار صور دیگر انرژی و استفاده از همه موارد به طور همزمان است.
مولد تولید همزمان مولدی است که اتلاف حرارت آن مستقیماً مورد استفاده قرار گرفته یا برای تولید آب گرم، بخار یا کاربردهای دیگر بازیافت می شود.
از مزایای مهم تولید همزمان این است که بازده الکتریکی مؤثر آن بیش از ۱٫۵ برابر بازده نیروگاه های حرارتی است. [ ۱]
در حال حاضر، کشورهای صنعتی بیشتر برق خود را در تأسیسات بزرگ متمرکز مثل سوخت فسیلی ( زغال سنگ، گاز ) ، هسته ای یا برق آبی تولید می کنند. این نیروگاه ها هزینه ها را به خوبی کاهش می دهند، اما برق را معمولاً به مسافت های دور منتقل می کنند و محیط زیست را تحت تأثیر قرار می دهند.
تولید پراکنده روش دیگر است. این روش حجم تلفات انرژی در برق منتقل شده را کم می کند زیرا برق بسیار نزدیک جایی که در آن مصرف می شود، یا حتی در همان ساختمان، تولید می شود. این کار اندازه و تعداد خطوط قدرتی که باید ساخته شوند را کم می کند.
تولید پراکنده اگرچه مفهومی نوین در ادبیات اقتصادی صنعت برق است ولی ماهیت واقعی آن چندان جدید نیست. در روزهای نخستین تولید برق، تولید پراکنده یک اصل فراگیر بود، به این گونه که اولین نیروگاه های برق تنها مشترکان نزدیک و همسایه خود را تغذیه می کردند. با توجه به این که شبکه های جریان مستقیم اولین شبکه های برق بودند به منظور ایجاد تعادل بین تولید و مصرف از منابع ذخیره موجود در محل مانند باتری ها استفاده می شد. بعدها و بر اثر پیشرفت فناوری ( مانند به وجود آمدن شبکه های جریان متناوب ) این امکان پیدا شد که برق در مسافت های طولانی انتقال پیدا کند. [ ۲]
wiki: تولید پراکنده