تولید ناخالص داخلی حقیقی

تولید ناخالص داخلی حقیقی ( به انگلیسی Real gross domestic product یا به اختصار real GDP ) یک روش اندازه گیری کلان اقتصادی از ارزش تولید اقتصادی است که برای تغییر قیمت ها تنظیم می شود ( یعنی تورم یا کاهش قیمت ) . [ ۱] این تعدیل اندازه گیری ارزش پول، تولید ناخالص داخلی اسمی را به یک شاخص برای مقدار کل بازده تبدیل می کند؛ اگر چه تولید ناخالص داخلی در مجموع خروجی آن است. تولید ناخالص داخلی در درجه اول بسیار مفید است زیرا کل هزینه ها را به خوبی تقریب می زند: مجموع هزینه های مصرف کننده، سرمایه گذاری های انجام شده در صنعت، صادرات بیش از حد واردات و مخارج دولت. گاهی به دلیل تورم، تولید ناخالص داخلی افزایش می یابد که این رشد واقعی اقتصاد را نشان نمی دهد. به همین دلیل است که تولید ناخالص داخلی باید تقسیم بر نرخ تورم شود تا به رشد واقعی تولید ناخالص داخلی برسیم. سازمان های مختلف با استفاده از انواع مختلفی از "تولید ناخالص داخلی واقعی" اقداماتی انجام می دهند به عنوان مثال، آنکتاد از قیمت های ثابت و نرخ ارز در سال ۲۰۰۵ استفاده می کند در حالی که FRED از قیمت های ثابت و نرخ ارز در سال ۲۰۰۹ استفاده می کند و اخیراً بانک جهانی از ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ تغییر قیمت ثابت و نرخ ارز را تغییر داده است. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
تولید ناخالص داخلی حقیقی نمونه ای از تمایز بین ارزشهای واقعی در مقابل ارزشهای اسمی در اقتصاد است. تولید ناخالص داخلی اسمی معمولاً به صورت ارزش بازاری کلیه کالاها و خدمات نهایی تولید شده در یک منطقه جغرافیایی در یک کشور تعریف می شود. این ارزش بازاری به مقدار کالاها و خدمات تولید شده و قیمت های مربوط به آنها بستگی دارد. [ نیازمند منبع]
اگر مجموعه ای از تولید ناخالص داخلی واقعی از سال های مختلف محاسبه شود ، با توجه به مقدار کالا ها و خدمات تولید شده در همان سال ها و با در نظر گرفتن قیمت های سال پایه تفاوت در تولید ناخالص داخلی واقعی فقط تفاوت در حجم را منعکس می کند. [ نیازمند منبع]
شاخصی به نام شاخص ضمنی تولید ناخالص داخلی را می توان با تقسیم تولید ناخالص داخلی اسمی بر تولید ناخالص داخلی واقعی برای هر سال بدست آورد. به گونه ای که این مقدار برای سال پایه 100 خواهد شد. که این شاخص نشانگر سطح کلی تغییر قیمت ( تورم یا کاهش نرخ تورم ) در اقتصاد است. [ نیازمند منبع]