ایران رتبهٔ اول تولید میوه در خاور میانه را داراست. ایران در سال های اخیر، بین ۱۰ کشور برتر تولید میوه در جهان، رتبهٔ هشتم را کسب کرده است. تولیدات میوهٔ ایران عبارت اند از: گردوی ایرانی، طالبی، هندوانه، نارنگی، مرکبات، کیوی، خرما، گیلاس، انار، پرتقال، انگور و کشمش.
... [مشاهده متن کامل]
ژان شاردن می نویسند که در ایران همان انواع میوهٔ موجود در اروپا وجود داشت و بسی بیشتر، همگی لذیذ. او به گوناگونی زیاد خربزه ها، خیارها، انگورها، زردآلوها، انارها، سیب ها، گلابی ها، پرتقال ها، به ها، آلوبخاراها، انجیرها، پسته ها، بادام ها، گردوها، فندق ها و زیتون ها اشاره می کند.
به دلیل تنوع اقلیمی، توپوگرافیک و ارتفاعی ایران امروزی انواع متنوعی از میوه ها در این کشور یافت می شوند، از خرماهای نیمه گرمسیری، گرفته تا میوه های روینده در مناطق معتدل و سردسیر. اشارات تاریخی متعددی در خصوص فراوانی و تنوع میوه در ایران در دوره اسلامی وجود دارد. در دورهٔ پیش از اسلام، تنها در دو سند به جا مانده اطلاعات محکمی یافت می شود: داستان پهلوی خسروی قبادان اود ریدگ و بندهشن. در اولی که مربوط به دورهٔ خسروی اول انوشیروان است، دو میوهٔ خارجی آناناس و زنجبیل چینی ( که اشتباه میوه دانسته شده ) ذکر شده اند، و شماری از انواع محلی: بادام، گردو، هلوی ارمنی، سیب، به، خیار، پرتقال سرخ و سفید، آلو، بالنگ، پسته، نخود، خرماهای حیره، شاه بلوط، و سیاه دانه از نشابور. در نسخهٔ عربی بسیار کوتاه تر داستان، مربوط به ثعالبی که در دورهٔ خسرو دوم پرویز قرارش می دهد، تنها این میوه ها ذکر شده اند: بادام، نارگیل، انارهای ترش و شیرین، سیب، خرما، هلوی ارمنی، و بالنگ از طبرستان.
بوندهیشن شامل تقسیم بندی ناپخته ای از میوه های اصلی به سه دسته با سی گونه است: ( ۱ ) ده گونه با درون و بیرون خوردنی: انجیر، سیب، به، خیار، انگور، توت، گلابی و غیره ( سه مورد غیره ذکر نشده اند ) ؛ ( ۲ ) ده گونه که فقط بیرونشان خوردنیست: خرما، زردآلو، سنجد، زالزالک، کنار، آلو، عناب، غیره ( دو تا ذکر نشده ) ؛ ( ۳ ) ده گونه که فقط درونش خوردنیست: گردو، بادام، انار، نارگیل، فندق، شاه بلوط، پسته و غیره ( سه تا ذکر نشده اند ) .
محصولات باغی جایگاه ویژه ای در اقتصاد کشاورزی دارند. ایران صاحب یک اقلیم چهار فصل است و محصولات باغی از هر دو نوع گرمسیری و سردسیری در مناطق مختلف آن تولید می شود. در واقع، استان های ایران که هر کدام اقلیم خاص خود را دارند، در یک یا چند محصول باغی متخصص شده اند.
... [مشاهده متن کامل]
ژان شاردن می نویسند که در ایران همان انواع میوهٔ موجود در اروپا وجود داشت و بسی بیشتر، همگی لذیذ. او به گوناگونی زیاد خربزه ها، خیارها، انگورها، زردآلوها، انارها، سیب ها، گلابی ها، پرتقال ها، به ها، آلوبخاراها، انجیرها، پسته ها، بادام ها، گردوها، فندق ها و زیتون ها اشاره می کند.
به دلیل تنوع اقلیمی، توپوگرافیک و ارتفاعی ایران امروزی انواع متنوعی از میوه ها در این کشور یافت می شوند، از خرماهای نیمه گرمسیری، گرفته تا میوه های روینده در مناطق معتدل و سردسیر. اشارات تاریخی متعددی در خصوص فراوانی و تنوع میوه در ایران در دوره اسلامی وجود دارد. در دورهٔ پیش از اسلام، تنها در دو سند به جا مانده اطلاعات محکمی یافت می شود: داستان پهلوی خسروی قبادان اود ریدگ و بندهشن. در اولی که مربوط به دورهٔ خسروی اول انوشیروان است، دو میوهٔ خارجی آناناس و زنجبیل چینی ( که اشتباه میوه دانسته شده ) ذکر شده اند، و شماری از انواع محلی: بادام، گردو، هلوی ارمنی، سیب، به، خیار، پرتقال سرخ و سفید، آلو، بالنگ، پسته، نخود، خرماهای حیره، شاه بلوط، و سیاه دانه از نشابور. در نسخهٔ عربی بسیار کوتاه تر داستان، مربوط به ثعالبی که در دورهٔ خسرو دوم پرویز قرارش می دهد، تنها این میوه ها ذکر شده اند: بادام، نارگیل، انارهای ترش و شیرین، سیب، خرما، هلوی ارمنی، و بالنگ از طبرستان.
بوندهیشن شامل تقسیم بندی ناپخته ای از میوه های اصلی به سه دسته با سی گونه است: ( ۱ ) ده گونه با درون و بیرون خوردنی: انجیر، سیب، به، خیار، انگور، توت، گلابی و غیره ( سه مورد غیره ذکر نشده اند ) ؛ ( ۲ ) ده گونه که فقط بیرونشان خوردنیست: خرما، زردآلو، سنجد، زالزالک، کنار، آلو، عناب، غیره ( دو تا ذکر نشده ) ؛ ( ۳ ) ده گونه که فقط درونش خوردنیست: گردو، بادام، انار، نارگیل، فندق، شاه بلوط، پسته و غیره ( سه تا ذکر نشده اند ) .
محصولات باغی جایگاه ویژه ای در اقتصاد کشاورزی دارند. ایران صاحب یک اقلیم چهار فصل است و محصولات باغی از هر دو نوع گرمسیری و سردسیری در مناطق مختلف آن تولید می شود. در واقع، استان های ایران که هر کدام اقلیم خاص خود را دارند، در یک یا چند محصول باغی متخصص شده اند.