توقیم

لغت نامه دهخدا

توقیم. [ت َ ] ( ع مص ) خوار کردن و مقهور کردن کسی را. ( از اقرب الموارد ). ایقام. ( المنجد ). رجوع به ایقام شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس