توفیق موسی

[ویکی فقه] توفیق موسی (قرآن). راهیابی موسی علیه السّلام به سوی مدین، در پرتو توفیق الهی بود.
ولما توجه تلقاء مدین قال عسی ربی ان یهدینی سواء السبیل.(و هنگامی که متوجّه جانب مدین شد گفت: «امیدوارم پروردگارم مرا به راه راست هدایت کند!») معنای آیه این است که: وقتی موسی علیه السّلام بعد از بیرون شدن از مصر متوجه مدین شد، گفت: از پروردگارم امیدوارم که مرا به راه وسط هدایت کند، و دچار انحراف از آن و میل به غیر آن، نگشته و گمراه نشوم. از سیاق- به طوری که ملاحظه می فرمایید- برمی آید که آن جناب قصد مدین را داشته، ولی راه را بلد نبوده، از پروردگارش امید داشته که او را به راه مدین هدایت کند.
نجات از دست فرعون
نجات موسی علیه السّلام و بنی اسرائیل از فرعونیان، در سایه امداد و توفیق الهی بود.فلما ترءا الجمعان قال اصحـب موسی انا لمدرکون(هنگامی که دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: «ما در چنگال فرعونیان گرفتار شدیم!») قال کلا ان معی ربی سیهدین.((موسی) گفت: «چنین نیست! یقیناً پروردگارم با من است، بزودی مرا هدایت خواهد کرد!») ان معی ربی سیهدین" خدا با من است و به زودی مرا هدایت می کند، و مراد از این معیت حفظ و یاری خداست، همان یاری که خدای تعالی در اول بعثتش و بعثت برادرش به آن دو وعده داده بود که" اننی معکما"، نه معیت به معنای ایجاد و تدبیر، چون معیت به این معنا در موسی علیه السّلام و فرعون به طور مساوی بود و اختصاص به موسی علیه السّلام نداشت و معنای اینکه فرمود: به زودی مرا هدایت می کند، این است که به زودی مرا دلالت می کند به اینکه چگونه شما را از شر فرعون و فرعونیان نجات دهم.