توفه

لغت نامه دهخدا

( توفة ) توفة. [ ت َ ف َ ] ( ع اِ ) لغزش و خطا. یقال : طلب علی توفة.ج ، توفات. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

توفة. [ ف َ ] ( ع اِ ) مافیه توفة و لاتافة؛ نیست در آن عیب یا زیادتی یا حاجت یا درنگ و کاهلی. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

ما فیه توفه و لا تافه نیست در آن عیب یا زیادتی یا حاجت یا درنگ و کاهلی

پیشنهاد کاربران

توفه
فکرکنم همان تحفه باشه مثلا برگه سبزیست تحفه درویش

بپرس