توفنده

/tufande/

لغت نامه دهخدا

توفنده. [ ف َ دَ / دِ ] ( نف ) از توفیدن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). غرنده و غوغاکننده. رجوع به توفیدن و توفندگی شود.

فرهنگ فارسی

از توفیدن غرنده و غوغا کننده

فرهنگ عمید

غرنده.

پیشنهاد کاربران

تعجب آور
معنی توفنده می شود خروشان
بوریا
مانند طوفان سریع و بی پروا و پر سر و صدا
توفنده اش
پر خروش، خروشان، غوغا کننده
طوفان خودش ریشه پارسی دارد و توفنده یعنی پرخروش
این را در جواب به اوزرای خنگ گفتم
توفنده :تعجب آور ، پر سروصدا ، پر خروش
پر خروش ، غوغا کننده
معنی توفنده = توفنده
توفنده:خروشان ، پرسروصدا
حیران کننده _ تعجب اور
خروشان
پر خروش ، خروشان ، غوغا کننده
غوغا کننده
غرنده شورشگر
پرخروش
غوغا
خروشندگی، عصبانیت، شورش کننده، غوغا
توفنده:پرخروش، خروشان، غوغا کننده
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٩)

بپرس