توغچی

لغت نامه دهخدا

توغچی. ( ترکی ، اِ مرکب ) شخصی که توغ بردارد. ( از آنندراج ). علمدار. ( ناظم الاطباء ) :
نگار توغچی آن پادشاه کشور حسن
که توغ بیرق اوشد مدار لشکر حسن.
سیفی ( از آنندراج و بهار عجم ).
رجوع به توغ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس