توعیز. [ ت َ] ( ع مص ) پیش آمدن به کاری و فرمان دادن بر کاری ( شدد للمبالغة ). ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). به معنی ایعاز است و ترکیب ، دال بر مبالغه است. ( منتهی الارب ).