توطئه کاتیلینا ( به لاتین: Catilinae coniuratio ) کودتایی بود که در سال ۶۳ قبل از میلاد در جمهوری روم به وقوع پیوست و عامل و بانی آن یکی از سرداران به نام لوکیوس سرگیوس کاتیلینا بود؛ این تلاشِ براندازی در دوران کنسولی مارکوس تولیوس سیسرو و گایوس آنتونیوس هیبریدا[ یادداشت ۲] به وقوع پیوست. با رهبری های سیسرو، این توطئه خنثی شده و عاملانش مجازات شدند.
طبق آنچه سالوستیوس گفته، کاتیلینا در یکم ژوئن سال ۶۴ ق. م در دوران کنسولی لوکیوس یولیوس سزار[ یادداشت ۳] و گایوس فیگولوس[ یادداشت ۴] هواداران خود را مخفیانه به براندازی جمهوری دعوت کرد، برای آنان در باب شرایط ناآمادهٔ دولت و جوایزی که در صورت موفقیت کودتا در انتظارشان خواهد بود سخن راند؛ او افراد درماندهٔ جامعه را به دور خود جمع کرد که البته افرادی چند از طبقه سناتوری هم در توطئه شرکت داشتند از جمله پوبلیوس لنتولوس سورا، لوکیوس کاسیوس لونگینوس، پوبلیوس آئوترونیوس، گایوس کتگوس، سرویوس سولا و پسرش، لوکیوس وارگونتیئوس، کوئینتوس آنیوس، مارکوس پورکیوس لایکا، لوکیوس بستیا، کوئینتوس کوریوس؛ افزون بر این ها افرادی هم از طبقه سواران در توطئه مشارکت داشتند از جمله مارکوس نوبیلیور، لوکیوس استاتیلیوس، و پوبلیوس گابینیوس کاپیتوس؛ نیز عده کثیری از اشرافِ مستعمرات و نواحی خودمختارِ روم نیز حاضر بودند.
کاتیلینا وفادارانِ خود را در مناطق گوناگون مستقر کرد: گایوس مانلیوس را در فیزوله و بخش همسایهٔ اتروریا، سپتیمیوسِ کامرینویی را در پیچه نوم، و گایوس یولیوس را در پولیا مستقر ساخت. [ ۱] براندازان قصد داشتند برای در دست گرفتن کنترل شهر رم، کنسول سیسرو را ترور کنند و برای همین گایوس کورنلیوس و لوکیسوس وارگونتیئوس بر آن بودند تا او را در صبحگاه ۷ نوامبر ۶۳ ق. م در منزلش مقتول سازند اما سناتور کوئینتوس کوریوس ـ که بعداً اطلاعات توطئه را مخفیانه در اختیار سیسرو گذاشت ـ بواسطهٔ معشوقه خود فولویا[ یادداشت ۵] سیسرو را از خطری که در کمینش بود آگاهانید. سیسرو نیز صبح آن روز با مستقر ساختن چند نگهبان در ورودی خانه اش، از خطر جان سالم به در بُرد. [ ۲]
در روز بعد ( ۸ نوامبر ) سیسرو نشست سنا را در معبد یوپیتر برگزار کرد و آنرا با افراد مسلح تحت حفاظت قرار داد. از روی شگفتی او، کاتیلینا نیز در نشست حاضر بود. پس سیسرو که خود سخنوری چیره دست بود، با نطق خود وی را کوباند و در بخشی از نطق جملات معروف زیر را بر زبان راند:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطبق آنچه سالوستیوس گفته، کاتیلینا در یکم ژوئن سال ۶۴ ق. م در دوران کنسولی لوکیوس یولیوس سزار[ یادداشت ۳] و گایوس فیگولوس[ یادداشت ۴] هواداران خود را مخفیانه به براندازی جمهوری دعوت کرد، برای آنان در باب شرایط ناآمادهٔ دولت و جوایزی که در صورت موفقیت کودتا در انتظارشان خواهد بود سخن راند؛ او افراد درماندهٔ جامعه را به دور خود جمع کرد که البته افرادی چند از طبقه سناتوری هم در توطئه شرکت داشتند از جمله پوبلیوس لنتولوس سورا، لوکیوس کاسیوس لونگینوس، پوبلیوس آئوترونیوس، گایوس کتگوس، سرویوس سولا و پسرش، لوکیوس وارگونتیئوس، کوئینتوس آنیوس، مارکوس پورکیوس لایکا، لوکیوس بستیا، کوئینتوس کوریوس؛ افزون بر این ها افرادی هم از طبقه سواران در توطئه مشارکت داشتند از جمله مارکوس نوبیلیور، لوکیوس استاتیلیوس، و پوبلیوس گابینیوس کاپیتوس؛ نیز عده کثیری از اشرافِ مستعمرات و نواحی خودمختارِ روم نیز حاضر بودند.
کاتیلینا وفادارانِ خود را در مناطق گوناگون مستقر کرد: گایوس مانلیوس را در فیزوله و بخش همسایهٔ اتروریا، سپتیمیوسِ کامرینویی را در پیچه نوم، و گایوس یولیوس را در پولیا مستقر ساخت. [ ۱] براندازان قصد داشتند برای در دست گرفتن کنترل شهر رم، کنسول سیسرو را ترور کنند و برای همین گایوس کورنلیوس و لوکیسوس وارگونتیئوس بر آن بودند تا او را در صبحگاه ۷ نوامبر ۶۳ ق. م در منزلش مقتول سازند اما سناتور کوئینتوس کوریوس ـ که بعداً اطلاعات توطئه را مخفیانه در اختیار سیسرو گذاشت ـ بواسطهٔ معشوقه خود فولویا[ یادداشت ۵] سیسرو را از خطری که در کمینش بود آگاهانید. سیسرو نیز صبح آن روز با مستقر ساختن چند نگهبان در ورودی خانه اش، از خطر جان سالم به در بُرد. [ ۲]
در روز بعد ( ۸ نوامبر ) سیسرو نشست سنا را در معبد یوپیتر برگزار کرد و آنرا با افراد مسلح تحت حفاظت قرار داد. از روی شگفتی او، کاتیلینا نیز در نشست حاضر بود. پس سیسرو که خود سخنوری چیره دست بود، با نطق خود وی را کوباند و در بخشی از نطق جملات معروف زیر را بر زبان راند:
wiki: توطئه کاتیلینا