توشیق

لغت نامه دهخدا

توشیق. [ت َ ] ( ع مص ) بسیار قدید کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از زوزنی ). پاره پاره بریدن و پراکنده کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس