توسن دلی. [ ت َ / تُو س َ دِ ] ( حامص مرکب ) سخت دلی. ( ناظم الاطباء ). بدخوئی. ناسازگاری : ز توسن دلی گرچه با کس نساخت نوازنده خویشتن را شناخت.نظامی.
