توسن خوی. [ ت َ / تُو س َ ] ( ص مرکب ) که خوی سرکش و ناآرام دارد. تندمزاج : به سوسن بوی توسن خوی ترکم پیام راز من بگزاری ای باد.خاقانی.ترک سن سن گوی توسن خوی سوسن بوی من گر نگه کردی به سوی من نبودی سوی من.خاقانی.چون چنان دید ترک توسن خوی راه دادش به سرو سوسن بوی.نظامی.رجوع به توسن و دیگر ترکیبهای این کلمه شود.