توسل به انبیاء و صالحین

[ویکی فقه] شفاعت خواستن از انبیاء و صالحین و توسل به آن ها از عقاید مشترک بین مذاهب اسلامی است؛ اما در میان اهل تسنن، فرقه وهابیت مدعی شده اند برخی از افکار مسلمان ها مثل اعتقاد به شفاعت و بعضی از کارهایشان مثل توسل جستن به پیامبران و اولیاء الهی، شرک است، ولی سایر مسلمان ها نظر وهابیت را ردّ نموده و اینگونه اعتقاد و اعمال را مخالف توحید در عبادت نمی دانند.
فرقه وهابیت که اخیراً در میان اهل تسنن پیدا شده، پیروان محمد بن عبدالوهاب می باشند که وی تابع ابن تیمیه حنبلی شامی بوده است. او مدعی شد که برخی از افکار مسلمان ها مثل اعتقاد به شفاعت و بعضی از کارهایشان مثل توسل جستن به پیامبران و اولیاء الهی، شرک است. ولی سایر مسلمان ها نظر وهابیت را ردّ نموده و اینگونه اعتقاد و اعمال را مخالف توحید در عبادت نمی دانند.دلایل اثبات کننده برای مخالفت با این ادعای وهابیت چیست؟؟؟
تعریف شفاعت نزد اهل لغت
خلیل بن احمد فراهیدی (متوفی ۱۵۰) در کتاب العین می فرماید:الشافع: الطالب لغیره، وتقول استشفعت بفلان فتشفع لی الیه فشفعه فی. والاسم: الشفاعة. واسم الطالب: الشفیع.
فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۱، ص۲۶۰.
سیدمرتضی می فرماید:وحقیقة الشفاعة وفائدتها: طلب اسقاط العقاب عن مستحقه، وانما تستعمل فی طلب ایصال المنافع مجازا وتوسعا، ولا خلاف فی ان طلب اسقاط الضرر والعقاب یکون شفاعة علی الحقیقة.
علم الهدی، سیدمرتضی، رسائل المرتضی، ج۱، ص۱۵۰، باب مسالة الوعد و الوعید و الشفاعة.
...