توزلاء

لغت نامه دهخدا

توزلاء. [ ت َ زَ ] ( ع اِ ) داهیه و بلا. توزلی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ماده بعد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس