تورنبرگ کارل یوهانس

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] کارل یوهانس تورنبرگ، (1807 - 1877م / 1222 - 1294ق)، خاورشناس سوئدی، در شهر لینچوپینگ، مرکز ایالت استریتلاند به دنیا آمد و تحصیلات عالی خود را در دانشگاه اوپسالا آغاز کرد. وی در 1833م، به احراز درجه دکترای فلسفه از این دانشگاه و در 1835م، به دریافت شهادت نامه ای در ادب عربی توفیق یافت و به استادیاری ادبیات عربی در این دانشگاه برگزیده شد.
تورنبرگ به قصد تکمیل دانش عربی و برخورداری از محضر عربی دانِ سرشناس فرانسوی، سیلوستر دو ساسی راهی پاریس شد. وی طی دو سال اقامت در آن شهر، افزون بر دو ساسی، از استادان دیگری چون آمده ژوبر (د 1847م) و اتین مارک کاترمر (د 1857م) بهره گرفت، سپس از مهم ترین کتابخانه های اروپا، مانند کتابخانه های کپنهاگ، لیدن، لندن، آکسفرد، گوتا، لایپزیگ و برلین - که مجموعه هایی از نسخ خطی شرقی داشتند - دیدن کرد و آن گاه در 1838م، به زادگاهش بازگشت. تورنبرگ پس از مراجعت به سوئد، در 1844م، به دانشیاری زبان های شرقی و در 1847م، به سمت استاد بدون کرسی زبان های شرقی در دانشگاه لوند سوئد انتخاب شد و میان سال های 1858 - 1859م و 1861 - 1862م، نیز بر همین دانشگاه ریاست کرد. او پیش از آنکه در 1847م، به استادی زبان های شرقی دانشگاه لوند برگزیده شود، به ویژه به سبب صرف ارث پدری در راه تحصیل علم، از لحاظ مالی در مضیقه بود، ولی در این مقام جدید فرصتی یافت که بسیاری از تألیفات خود را به چاپ برساند.
تورنبرگ عضو چندین فرهنگستان و انجمن از جمله، «انجمن آسیایی پاریس»، «فرهنگستان سلطنتی هنرهای زیبا، تاریخ و تاریخ باستان استکهلم»، «انجمن سلطنتی علوم اوپسالا»، «انجمن سلطنتی علوم نروژ»، «انجمن شرق شناسی آلمان» و «انجمن تاریخ و باستان شناسی ژنو» بود.
کتاب هایی که تورنبرگ تألیف یا ترجمه کرده یا در تصحیح و نشر آنها شرکت داشته است، عبارتند از:
دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 16، ص 354، به قلم مجدالدین کیوانی.
الأنیس المطرب بروض القرطاس فی أخبار ملوک المغرب و تاریخ مدینة فاس / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق

دانشنامه آزاد فارسی

تورْنْبِرگ، کارل یوهانس (۱۸۰۷ـ۱۸۷۷)(Tornberg, Karl Johannes)
خاورشناس سوئدی. در دانشگاه اوپسالا درس خواند (۱۸۲۶ـ۱۸۳۳)، و از آن جا دکترای فلسفه گرفت. در ۱۸۳۶ـ۱۸۳۸ در پاریس به سر برد و در مدرسۀ زبان های زندۀ شرقی، زبان های فارسی و عربی و ترکی را به خوبی آموخت. استاد زبان و ادبیات عربی در دانشگاه اوپسالا (از ۱۸۳۸) و لوند (از ۱۸۴۷) بود. متخصص سکّه شناسی عربی و تاریخ اسلام بود. از آثارش: فهرست نسخ خطّی شرقی کتابخانۀ اوپسالا (۱۸۴۰)؛ فهرست نسخ خطی شرقی کتابخانۀ لوند (۱۸۵۰)؛ روایت ابن خلدون از لشکرکشی اروپاییان به سرزمین های اسلامی (اوپسالا، ۱۸۴۰)؛ دربارۀ لهجه های زبان آرامی (اوپسالا، ۱۸۴۲)؛ برآمدن دولت مرابطی به نقل از روض القرطاس (اوپسالا، ۱۸۳۹)؛ گزیده هایی از حسن المحاضره فی اخبار مصر و القاهره سیوطی در ۴ جلد (اوپسالا، ۱۸۳۴ـ۱۸۳۵)؛ تصحیح و چاپ الکامل ابن اثیر (۱۸۵۱ـ۱۸۷۱)؛ فهرست مجموعه ای از سکه های شرقی (۱۸۴۷)؛ تاریخ میرخواند مورخ ایرانی دربارۀ اشکانیان، متن فارسی و ترجمۀ سوئدی (لوند، ۱۸۶۳).

پیشنهاد کاربران

بپرس