توران شهریاری ( بهرامی ) ( زادهٔ ۱۳ آبان ۱۳۱۰ در شهر کرمان ) ، شاعرهٔ برجسته زرتشتی است که عمدهٔ شهرت او به خاطر اشعار ملی گرایانه ای می باشد که با استحکام و کمال قابل توجهی سروده شده اند. وی از بنیانگزاران اتحادیه زنان حقوقدان ایرانی و نخستین زن از اقلیتهای دینی است که به عضویت در هیأت مدیره کانون وکلای دادگستری ایران رسیده است.
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نهفتن]
۱ زندگینامه
۲ مضامین اشعار
۳ آثار
۴ منابع
۵ پیوند به بیرون
زندگینامه [ویرایش]
توران شهریاری «بهرامی» در ۱۳ آبان ۱۳۱۰ خورشیدی در یک خانواده زرتشتی و در یکی از محله های قدیمی کرمان به نام محله خواجه خضر پا به عرصه وجود گذاشت . پدرش شهریارمیرزا از بازرگانان معتبر کرمان بود که در سرای چهارسوق به حرفهٔ تجارت اشتغال داشت. پدربزرگ وی نیز میرزا بهرام از جمله ثروتمندان نیکوکار کرمان بود که در دوران حیات خویش در امر دستگیری و کمک به مستمندان و بینوایان اعم از مسلمان و زرتشتی دریغ نمی نمود و کمکهای نقدی و جنسی مستمری به صورت پنهانی به خانواده های واقعاً مستمند ولی آبرومند مسلمان و زرتشتی می نمود. وی تحصیلات ابتدایی خود را در «دبستان شهریاری کرمان» و تحصیلات متوسطه را «دبیرستان دخترانه بهمنیار» همین شهر سپری کرد و سپس برای ادامه تحصیل به تهران عزیمت نمود . او تحصیلات دانشگاهی خود را در زمانی که در سراسر ایران تنها یک دانشگاه بود در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به سال ۱۳۳۴ خورشیدی به پایان رسانید و در سال ۱۳۴۲ خورشیدی نیز پروانه وکالت خود را از کانون وکلای دادگستری ایران دریافت نمود. در آن زمان وی پنجمین زن ایرانی بود که موفق به دریافت پروانه وکالت می گردید . شهریاری در همان حین به تحصیلات عالی خویش نیز ادامه داد و از دانشکده حقوق دانشگاه ملی ( دانشگاه شهیدبهشتی امروزی ) به دریافت درجه فوق لیسانس نایل گشت. وی نویسندگی و سرودن شعر را از سال ۱۳۳۲ خورشیدی آغاز نمود و از همان زمان در کارهای اجتماعی، فرهنگی و ادبی حضوری فعال و گسترده داشت، حضوری که تا به حال نیز تداوم دارد. از جمله وی در چند دوره به عضویت در انجمن زرتشتیان تهران و همینطور در هیأت مدیره انجمن زنان زرتشتی درآمده است. توران شهریاری «بهرامی» همچنین در اردی بهشت ماه سال ۱۳۴۲ خورشیدی با راهنمایی و ریاست شادروان خانم دکتر منوچهریان ( نخستین دانشجوی زن دانشگاه تهران و نخستین زن استاد دانشگاه کشور و نخستین زن وکیل ایرانی ) اتحادیه زنان حقوقدان ایرانی وابسته به اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان را در تهران بنیان نهاده و در عین حال با سابقه ۴۱ سال وکالت، در ۱۸ اسفندماه ۱۳۸۴ خورشیدی از سوی کانون وکلای دادگستری ایران، به عنوان یکی از ۱۷ نفر اعضای هیات مدیره این کانون برگزیده شده است. او اولین فرد از اقلیتهای دینی است که به عضویت در این هیئت مدیره رسیده و ضمناً نامبرده تنها زن اقلیت دینی است که از سوی دفتر مشارکت امور زنان وابسته به نهاد ریاست جمهوری در شمار ۶۰ نفر زن نام آور سراسر ایران قرار گرفته و از سوی وزیر فرهنگ لوح افتخار دریافت نموده است .
مضامین اشعار [ویرایش]
اشعار «توران شهریاری» بیشتر دارای مضامین اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی و ملی می باشد که به طور ساده و تا حد امکان به فارسی روان سروده شده اند. وی یکی از معدود شاعران زن ایرانی است که بهترین و بیشترین سروده های ملی و میهنی را درباره ایران و فرهنگ دیرینه این سرزمین، از خود به یادگار نهاده است و این از عشق سرشار او به ایران و فرهنگ درخشان آن سرچشمه گرفته است . دکتر باستانی پاریزی درباره اشعار او، در مقدمه «دیوان توران» می نویسد :
«شعر خانم شهریاری در عین استحکام و کمال بسیار روان و در خور فهم همه طبقات سروده شده و علاوه بر جنبه های ادبی، حاوی مسایل روز و سرگذشت های اجتماعی نیز هست. مثنوی های کوتاه و داستان های کوچک ذکر شده در دیوان او حاوی نکاتی آموزشی است که ضمنا تأثیر ادبیات گذشته ایران را نشان می دهد. . . و سرانجام اینکه خانم توران شهریاری یکی از شعرای سخن سنج و آگاه و توانای معاصر است که سبک خود را دارد و اشعارش پیام موزون دارد و بر دل می نشیند. »
آثار [ویرایش]
گوهر، اولین اثر این بانوی شاعره می باشد که در سال ۱۳۴۵ خورشیدی چاپ و منتشر شده و تجدید چاپ آن نیز در آمریکا صورت گرفته است.
نگار زن، در سال ۱۳۵۲ خورشیدی از سوی سازمان بین المللی زنان چاپ و منتشر شده است. در این کتاب تصویر چهل و هشت زن ایرانی در ادوار مختلف تاریخ پنج هزار ساله ایران انتخاب شده و چهل و هشت رباعی برای این تصاویر سروده شده است.
دیوان توران در سال ۱۳۷۹ خورشیدی چاپ و منتشر گردیده و در حجمی متجاوز از پانصد صفحه، مشتمل بر قصاید، قطعات، مثنوی ها، غزلیات، دوبیتی های پیوسته، آفرین بادها و سوگنامه ها و چکامه های وی می باشد.
منابع [ویرایش]
دانشور، محمد ، چهره های ماندگار کرمان، انتشارات مرکز کرمان شناسی، چاپ اول، ۱۳۸۸، جلد یکم، برگه:۲۹۱ تا ۲۹۳
نگاهی گذرا به زندگی توران شهریاری
پیوند به بیرون [ویرایش]
وبسایت توران شهریاری
وبسایت امرداد
رده های صفحه: شاعران معاصر اهل ایرانزادگان ۱۳۱۰افراد زندهاهالی کرمان
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نهفتن]
۱ زندگینامه
۲ مضامین اشعار
۳ آثار
۴ منابع
۵ پیوند به بیرون
زندگینامه [ویرایش]
توران شهریاری «بهرامی» در ۱۳ آبان ۱۳۱۰ خورشیدی در یک خانواده زرتشتی و در یکی از محله های قدیمی کرمان به نام محله خواجه خضر پا به عرصه وجود گذاشت . پدرش شهریارمیرزا از بازرگانان معتبر کرمان بود که در سرای چهارسوق به حرفهٔ تجارت اشتغال داشت. پدربزرگ وی نیز میرزا بهرام از جمله ثروتمندان نیکوکار کرمان بود که در دوران حیات خویش در امر دستگیری و کمک به مستمندان و بینوایان اعم از مسلمان و زرتشتی دریغ نمی نمود و کمکهای نقدی و جنسی مستمری به صورت پنهانی به خانواده های واقعاً مستمند ولی آبرومند مسلمان و زرتشتی می نمود. وی تحصیلات ابتدایی خود را در «دبستان شهریاری کرمان» و تحصیلات متوسطه را «دبیرستان دخترانه بهمنیار» همین شهر سپری کرد و سپس برای ادامه تحصیل به تهران عزیمت نمود . او تحصیلات دانشگاهی خود را در زمانی که در سراسر ایران تنها یک دانشگاه بود در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به سال ۱۳۳۴ خورشیدی به پایان رسانید و در سال ۱۳۴۲ خورشیدی نیز پروانه وکالت خود را از کانون وکلای دادگستری ایران دریافت نمود. در آن زمان وی پنجمین زن ایرانی بود که موفق به دریافت پروانه وکالت می گردید . شهریاری در همان حین به تحصیلات عالی خویش نیز ادامه داد و از دانشکده حقوق دانشگاه ملی ( دانشگاه شهیدبهشتی امروزی ) به دریافت درجه فوق لیسانس نایل گشت. وی نویسندگی و سرودن شعر را از سال ۱۳۳۲ خورشیدی آغاز نمود و از همان زمان در کارهای اجتماعی، فرهنگی و ادبی حضوری فعال و گسترده داشت، حضوری که تا به حال نیز تداوم دارد. از جمله وی در چند دوره به عضویت در انجمن زرتشتیان تهران و همینطور در هیأت مدیره انجمن زنان زرتشتی درآمده است. توران شهریاری «بهرامی» همچنین در اردی بهشت ماه سال ۱۳۴۲ خورشیدی با راهنمایی و ریاست شادروان خانم دکتر منوچهریان ( نخستین دانشجوی زن دانشگاه تهران و نخستین زن استاد دانشگاه کشور و نخستین زن وکیل ایرانی ) اتحادیه زنان حقوقدان ایرانی وابسته به اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان را در تهران بنیان نهاده و در عین حال با سابقه ۴۱ سال وکالت، در ۱۸ اسفندماه ۱۳۸۴ خورشیدی از سوی کانون وکلای دادگستری ایران، به عنوان یکی از ۱۷ نفر اعضای هیات مدیره این کانون برگزیده شده است. او اولین فرد از اقلیتهای دینی است که به عضویت در این هیئت مدیره رسیده و ضمناً نامبرده تنها زن اقلیت دینی است که از سوی دفتر مشارکت امور زنان وابسته به نهاد ریاست جمهوری در شمار ۶۰ نفر زن نام آور سراسر ایران قرار گرفته و از سوی وزیر فرهنگ لوح افتخار دریافت نموده است .
مضامین اشعار [ویرایش]
اشعار «توران شهریاری» بیشتر دارای مضامین اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی و ملی می باشد که به طور ساده و تا حد امکان به فارسی روان سروده شده اند. وی یکی از معدود شاعران زن ایرانی است که بهترین و بیشترین سروده های ملی و میهنی را درباره ایران و فرهنگ دیرینه این سرزمین، از خود به یادگار نهاده است و این از عشق سرشار او به ایران و فرهنگ درخشان آن سرچشمه گرفته است . دکتر باستانی پاریزی درباره اشعار او، در مقدمه «دیوان توران» می نویسد :
«شعر خانم شهریاری در عین استحکام و کمال بسیار روان و در خور فهم همه طبقات سروده شده و علاوه بر جنبه های ادبی، حاوی مسایل روز و سرگذشت های اجتماعی نیز هست. مثنوی های کوتاه و داستان های کوچک ذکر شده در دیوان او حاوی نکاتی آموزشی است که ضمنا تأثیر ادبیات گذشته ایران را نشان می دهد. . . و سرانجام اینکه خانم توران شهریاری یکی از شعرای سخن سنج و آگاه و توانای معاصر است که سبک خود را دارد و اشعارش پیام موزون دارد و بر دل می نشیند. »
آثار [ویرایش]
گوهر، اولین اثر این بانوی شاعره می باشد که در سال ۱۳۴۵ خورشیدی چاپ و منتشر شده و تجدید چاپ آن نیز در آمریکا صورت گرفته است.
نگار زن، در سال ۱۳۵۲ خورشیدی از سوی سازمان بین المللی زنان چاپ و منتشر شده است. در این کتاب تصویر چهل و هشت زن ایرانی در ادوار مختلف تاریخ پنج هزار ساله ایران انتخاب شده و چهل و هشت رباعی برای این تصاویر سروده شده است.
دیوان توران در سال ۱۳۷۹ خورشیدی چاپ و منتشر گردیده و در حجمی متجاوز از پانصد صفحه، مشتمل بر قصاید، قطعات، مثنوی ها، غزلیات، دوبیتی های پیوسته، آفرین بادها و سوگنامه ها و چکامه های وی می باشد.
منابع [ویرایش]
دانشور، محمد ، چهره های ماندگار کرمان، انتشارات مرکز کرمان شناسی، چاپ اول، ۱۳۸۸، جلد یکم، برگه:۲۹۱ تا ۲۹۳
نگاهی گذرا به زندگی توران شهریاری
پیوند به بیرون [ویرایش]
وبسایت توران شهریاری
وبسایت امرداد
رده های صفحه: شاعران معاصر اهل ایرانزادگان ۱۳۱۰افراد زندهاهالی کرمان