تور دو فرانس ۱۹۰۴ دومین دورهٔ مسابقهٔ دوچرخه سواری تور دو فرانس بود که از ۲ تا ۲۴ ژوئیهٔ سال ۱۹۰۴ در فرانسه برگزار شد. مسابقه در ۶ مرحله به طول ۲۴۲۸ کیلومتر انجام شد و در پایان آنری کورنه فرانسوی به مقام قهرمانی دست یافت.
مسیر مسابقه مشابه دورهٔ پیشین بود و موریس گارن ( قهرمان دورهٔ گذشته ) با فاصلهٔ کمی با لوسین پوتیه به عنوان قهرمان مسابقه معرفی شد. ایپولیت اوکوتوریه نیز در ۴ مرحله پیروز شده بود. ولی پس از رسوایی های به بار آمده در مورد کمک گرفتن برخی رکابزنان از حمایت های بیرونی، ۱۲ رکابزن از جمله چهار نفر اول رده بندی نهایی و برندگان همهٔ مراحل، توسط اتحادیهٔ دوچرخه سواری فرانسه رد صلاحیت شدند. [ ۱] چهار ماه پس از پایان مسابقه، آنری کورنه که در رده بندی نهایی اولیه در رتبهٔ پنجم قرار گرفته بود، به عنوان برندهٔ تور اعلام شد. [ ۲] مشکلات رخ داده در این مسابقه، باعث شد دورهٔ بعدی تور با قوانین متفاوتی نسبت به دوره های ۱۹۰۳ و ۱۹۰۴ برگزار شود.
تور دو فرانس ۱۹۰۳ موفقیت بزرگی بود و قرار شد دورهٔ بعدی در سال ۱۹۰۴ برگزار شود. مسیر و مراحل با دورهٔ گذشته یکسان بود. تنها تغییر نسبت به سال ۱۹۰۳ عدم اجازهٔ شرکت رکابزنان به صورت تک مرحله بود. بخت های اصلی قهرمانی گارن، پوتیه و اوکوتوریه بودند. [ ۳] یکی از شرکت کنندگان، آنری پاره با سن ۵۰ سال بود که تاکنون مسن ترین رکابزن حاضر در تور دو فرانس بوده است. [ ۴]
تور ۱۹۰۴ مشابه دورهٔ پیشین در ۶ مرحله به طول ۲۴۲۸ کیلومتر برگزار شد. در بخش پایانی مرحلهٔ نخست، موریس گارن و لوسین پوتیه از سایر رکابزنان جدا شدند و با وجود این که توسط چهار مرد نقابدار مورد حمله قرار گرفتند، [ ۱] توانستند به ترتیب به عنوان نفر اول و دوم از خط پایان بگذرند. [ ۵]
در مرحلهٔ دوم، آنتوان فوره در نزدیکی شهر خود رهبر مسابقه بود و حدود ۲۰۰ نفر از هوادارانش تلاش کردند از رقابت سایر رکابزنان جلوگیری کنند. در این حین، دست گارن آسیب دید و جووانی جربی بیهوش شد. [ ۶] فاوره نتوانست از این برتری تا پایان مرحله سود ببرد و در رقابت آخر خط، ایپولیت اوکوتوریه به پیروزی دست یافت. [ ۷] مرحلهٔ سوم از شهر نیم می گذشت و هواداران فردینان پایان ( که در مرحلهٔ نخست از مسابقه اخراج شده بود ) به سوی رکابزنان سنگ پرت کردند[ ۱] و مسیر را بستند. [ ۶] برخی رکابزنان مصدوم شدند. پس از نیم، پنج رکابزن از بقیه جدا شدند و در نهایت، اوکوتوریه با پشت سر گذاشتن آنری کورنه برندهٔ مرحله شد. [ ۳] [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمسیر مسابقه مشابه دورهٔ پیشین بود و موریس گارن ( قهرمان دورهٔ گذشته ) با فاصلهٔ کمی با لوسین پوتیه به عنوان قهرمان مسابقه معرفی شد. ایپولیت اوکوتوریه نیز در ۴ مرحله پیروز شده بود. ولی پس از رسوایی های به بار آمده در مورد کمک گرفتن برخی رکابزنان از حمایت های بیرونی، ۱۲ رکابزن از جمله چهار نفر اول رده بندی نهایی و برندگان همهٔ مراحل، توسط اتحادیهٔ دوچرخه سواری فرانسه رد صلاحیت شدند. [ ۱] چهار ماه پس از پایان مسابقه، آنری کورنه که در رده بندی نهایی اولیه در رتبهٔ پنجم قرار گرفته بود، به عنوان برندهٔ تور اعلام شد. [ ۲] مشکلات رخ داده در این مسابقه، باعث شد دورهٔ بعدی تور با قوانین متفاوتی نسبت به دوره های ۱۹۰۳ و ۱۹۰۴ برگزار شود.
تور دو فرانس ۱۹۰۳ موفقیت بزرگی بود و قرار شد دورهٔ بعدی در سال ۱۹۰۴ برگزار شود. مسیر و مراحل با دورهٔ گذشته یکسان بود. تنها تغییر نسبت به سال ۱۹۰۳ عدم اجازهٔ شرکت رکابزنان به صورت تک مرحله بود. بخت های اصلی قهرمانی گارن، پوتیه و اوکوتوریه بودند. [ ۳] یکی از شرکت کنندگان، آنری پاره با سن ۵۰ سال بود که تاکنون مسن ترین رکابزن حاضر در تور دو فرانس بوده است. [ ۴]
تور ۱۹۰۴ مشابه دورهٔ پیشین در ۶ مرحله به طول ۲۴۲۸ کیلومتر برگزار شد. در بخش پایانی مرحلهٔ نخست، موریس گارن و لوسین پوتیه از سایر رکابزنان جدا شدند و با وجود این که توسط چهار مرد نقابدار مورد حمله قرار گرفتند، [ ۱] توانستند به ترتیب به عنوان نفر اول و دوم از خط پایان بگذرند. [ ۵]
در مرحلهٔ دوم، آنتوان فوره در نزدیکی شهر خود رهبر مسابقه بود و حدود ۲۰۰ نفر از هوادارانش تلاش کردند از رقابت سایر رکابزنان جلوگیری کنند. در این حین، دست گارن آسیب دید و جووانی جربی بیهوش شد. [ ۶] فاوره نتوانست از این برتری تا پایان مرحله سود ببرد و در رقابت آخر خط، ایپولیت اوکوتوریه به پیروزی دست یافت. [ ۷] مرحلهٔ سوم از شهر نیم می گذشت و هواداران فردینان پایان ( که در مرحلهٔ نخست از مسابقه اخراج شده بود ) به سوی رکابزنان سنگ پرت کردند[ ۱] و مسیر را بستند. [ ۶] برخی رکابزنان مصدوم شدند. پس از نیم، پنج رکابزن از بقیه جدا شدند و در نهایت، اوکوتوریه با پشت سر گذاشتن آنری کورنه برندهٔ مرحله شد. [ ۳] [ ۸]
wiki: تور دو فرانس ۱۹۰۴