تودوروف تسوتان

تودوروف، تسْوِتان (۱۹۳۹)(Todorov, Tzvetan)
تودوروف، تسْوِتان
نظریه پرداز ادبی، پژوهشگر اجتماعی، و منتقد بلغاری تبار فرانسوی. به سبب تلاش هایش برای گسترش حدود و اهداف آثار انتقادی شهرت یافت. به گمان او این نوشته ها می توانند فواید اجتماعی داشته باشند و مطالعات ادبی به تحلیل فرهنگی کمک کنند. تودوروف تا کارشناسی ارشد در دانشگاه صوفیه۱ درس خواند (۱۹۶۱) و سپس به فرانسه رفت. از آن جا که خود را تبعیدی می دانست، توجه خاصی به مسائلی از قبیل ملّیت و قومیّت داشت. دو دانشنامۀ دکتری خود را در ۱۹۶۶ و ۱۹۷۰ از دانشگاه پاریس، گرفت و در این میان پس از چندی کار در «مرکز ملی تحقیقات علمی» پاریس، به ریاست بخش پژوهش های آن رسید. او نخست از طرفداران ساختارگرایی۲ بود و به روایت شناسی۳ علاقه داشت. به عقیدۀ تودوروف روایت شناسانی چون او بیشتر مایل اند بدانند که متن چگونه معنی اش را می رساند تا این که چه معنی ای می دهد. به بیانی دیگر، هدف اصلی نقد ساختارگرا تفسیر آثار منفرد نیست، بلکه شناسایی قواعد و مناسبات عمومی است که ارتباط زبانی را ممکن می کند. ولی بعدها تودوروف در توجه صِرف ساختار گرایی به مختصات صوری زبان تردید کرد و در آثارش به بررسی راه هایی پرداخت که می تواند موجب تقویت افکار رایج دربارۀ ملّیت، قومیّت، و مدارا شود. او با پرداختن به مقولاتی که پیش تر تماماً در حوزۀ مردم شناسی و جامعه شناسی بوده، محققان را به بازاندیشی در اهداف و حدود تحلیل ادبی واداشته است. ازجمله آثار اوست: درآمدی بر شعر۴ (۱۹۸۱)؛ فتح امریکا۵ (۱۹۸۴)؛ در تنوع انسانی۶ (۱۹۹۳)؛ تراژدی فرانسوی۷ (۱۹۹۶).
SofiastructuralismnarratologyIntroduction of PoeticsThe Conquest of AmericaOn Human DiversityFrench Tragedy