توحیف. [ ت َ ] ( ع مص ) خود را بر زمین زدن شتر. || شتافتن. || به عصا زدن. || کامل کردن عضو شتر گشنی را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
