توحید حالی. [ ت َ / تُو دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آنست که حال توحیدوصف لازم ذات موحد گردد و جمله ظلمات و رسوم وجود او در غلبه اشراق نور توحید متلاشی گردد. ( از فرهنگ علوم عقلی ). رجوع به توحید و دیگر ترکیبهای آن شود.
فرهنگ فارسی
آنست که حال توحید وصف لازم ذات موحد گردد و جمله ظلمات و رسوم وجود او در غلبه اشرق نور توحید متلاشی گردد .
