توثیل

لغت نامه دهخدا

توثیل. [ ت َ ] ( ع مص ) محکم و استوار گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || توانا کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || فراهم آوردن مال را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس