توتیا غبار

لغت نامه دهخدا

توتیاغبار. [ غ ُ ] ( ص مرکب ) دارای غباری بخاصیت توتیا. دارای غباری چون سرمه که روشنی بخش و نیرودهنده دیده باشد :
قریر دیده فتح و ظفر به شرق و به غرب
ز جنبش سپه توتیاغبار تو باد.
سوزنی.
رجوع به توتیا و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

غباری به خاصیت توتیا غباری چون سورمه که روشنی بخش و نیرو دهنده دیده باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس