توتون ها

توتُن ها ( به آلمانی: teuton؛ نیاژرمنی: Þeudanōz ) برپایهٔ نوشته های کهن تاریخ نگاران یونانی و رومی، ژرمن تبارانی بودند که در شبه جزیره یوتلاند ( گوت لند ) می زیسته اند. اگرچه برخی چنین می پندارند که وابستگی نژادی آن ها به آلمانی ها درست نیست. بر پایه نقشه بطلمیوس آن ها در شبه جزیره یوتلاند در دانمارک زندگی می کردند که با دیدگاه پوپنیوس ملا که زادگاه آن ها را در اسکاندیناوی می دانست همسو بود. به هر روی آن ها بر این باور بودند که نام توتون ها از گستره ای در شمال دانمارک به نام تی برگرفته شده است .
بیشتر از یک سده پیش از زایش مسیح بسیاری از توتون ها و تبارهای کیمبری به سوی جنوب و باختر دره رود دانوب کوچیدند. جایی که با جمهوری روم روبرو شدند. در سال های پایانی سده دوم پیش از میلاد گذر توتن ها و کیمبری ها از میان گُل ها و یورش آن ها به رومی ها در ایتالیا نگاشته شده است. پس از چندین پیروزی پشت سر هم برای ارتش یورش آورنده ٬کیمبری و توتن ارتش های خود را از هم جدا کردند و پس از آن جداگانه از گایوس ماریوس سردار رومی در ۱۰۱ و ۱۰۲ سال پیش از میلاد شکست خوردند. پس از شکست توتون ها پادشاه آن ها به زنجیر کشیده می شود و همه زنان دربند شده آن ها خودکشی می کنند. از این رخداد در افسانه های رومی نیز به پاس دلاوری ستودنی آن ها بدست ژِروم یاد شده است. گفته شده که ۳۰۰ تن از زنان شوهردار توتون که به بردگی رومی ها درآمده بودند پس از این که از پذیرش درخواست رومی ها سرباز می زنند برای رهایی از دست آن ها نخست کودکان کوچکشان را می کشند و سپس در شب با دست های خود همدیگر را خفه می کنند.