توبه گری. [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ گ َ ] ( حامص مرکب ) توبه کردن. بازگشتن از گناه : همه روزه مرا توبه گری درخور بودروزه بگذشت و کنون نیست مرا آن درخور.فرخی.رجوع به توبه و دیگر ترکیبهای آن شود.