توبه فرما

لغت نامه دهخدا

توبه فرما. [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ ف َ ] ( نف مرکب ) آنکه مردم را به سوی خدا و بازگشت از گناه امر کند. آنکه نهی از منکر و امر به معروف کند. آنکه گناهکاران را از ادامه اعمال خلاف بازدارد. مجازاً، حاکم شرع :
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند؟
حافظ.
رجوع به توبه و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

آن که مردمام را به سوی خدا و بازگشت از گناه امر کند . آن که امر به معروف و نهی از منکر کند .

پیشنهاد کاربران

بپرس